*وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلیَستَجِیبُوا لِی وَ لیُؤمِنُوا بِی لَعَلَّهُم یَرشُدُونَ...
و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو همانا من نزدیکم؛ دعای نیایشگر را آنگاه که مرا می خواند پاسخ می گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند، باشد که به رشد رسند......................................................................
قرآن درباره دعا سفارشاتی دارد، از آن جمله:
1- دعا و درخواست باید خالصانه باشد. «فادعوا اللّه مخلصین له الدین»
2- با ترس و امید همراه باشد. «وادعوه خوفاً وطمعاً»
3- با عشق و رغبت و ترس توأم باشد. «یدعوننا رغباً و رهباً»
4- با تضرّع و در پنهانی صورت بگیرد. «ادعوا ربکم تضرعاً و خفیة»
5 - با ندا و خواندنی مخفی همراه باشد. «اذ نادی ربّه نداء خفیاً»