شعری ازامام خمینی(ره)

غم مخور، ایّام هجران رو به‏پایان می‏رود          این خمـــاری از سر ما مــــی‏گساران می رود

پــــرده را از روی ماه خویش، بالا می‏زند          غمزه را سر می‏دهد، غم از دل و جان می‏رود

بلبل انـــدر شاخسار گل هویدا می‏شود          زاغ بـــا صـــد شرمســـاری از گلستان می‏رود

محفل از نــــور رخ او نورافشان می‏شود           هر چـــه غیـــر از ذکــر یار، از یاد رندان می‏رود

ابرها از نـور خـورشید رخش پنهان شوند           پــــرده از رخســــار آن سرو خـــرامان می‏رود

وعده دیــدار نزدیک است، یاران مژده باد            روز وصلش مـــــی رسد، ایّام هجران می‏رود