سید بهلول حسینی؛ سردرگم در پارلمان!

وکالت مردم در پارلمان کار بسیار سخت و دشواری بوده و ظرافت های بسیار زیادی دارد. شخصی که به عنوان نماینده ی ملت در کرسی مجلس جلوس می کند ، هر قدمی و قلمی که بر می دارد ، هر کنش و واکنشی که از خود نشان می دهد ، هر موضعی که اتخاذ می کند ، هر سخنرانی یا مصاحبه ای که انجام می دهد، هر بیانیه و طوماری که امضا می کند، همه و همه برای آن مردمی که وکالتش را برعهده دارد می تواند  ثمرات مثبت و یا هزینه های منفی به دنبال داشته باشد.
از این روست که اتخاذ تصمیم های صحیح ، واکنش های منطقی ، سیاست های متقن برای یک وکیل مجلس از ضروریات است ، چرا که  در این صورت است که حضور وی در مجلس منشا خیر و برکت برای مردم خواهد بود و در غیر این صورت با حرکات اشتباه مصالح مردم را به خطر خواهد انداخت.
با عنایت بر این مقدمه ی کوتاه ؛ در ادامه ی مطلب  قصد بر این است ، نقد ها و چالش هایی که به رفتارها و مواضع اخیر جناب آقای "سید بهلول حسینی"- نماینده ی مردم میانه در مجلس شورای اسلامی- وارد است به رشته ی تحریر در آید تا علاوه بر روشن شدن فضای عمومی جامعه، برخی راهکارهای لازم نیز به ایشان ارائه شود تا این روند ناصحیح ادامه پیدا نکند و اصلاح گردد:
الف) سردرگمی در پارلمان: "آیا سید بهلول حسینی ، نمی دانست چه چیزی را امضا می کند؟"
در روزهای اخیر برخی از نمایندگان اصولگرای مجلس ، طرح سه فوریتی با محتوای لغو هرگونه مذاکره با آمریکا را با امضای 80 تن  به  هیئت رئیسه تحویل دادند که در این میان نام "سید بهلول حسینی" نیز به چشم می خورد.
این در حالی است که حسینی وقتی در برابر فشار رسانه های حامی دولت قرار می گیرد با انتشار جوابیه ای از طریق روابط عمومی دفتر خود ، چنین بیان می کند که این طرح در قالب بیانیه به نمایندگان مجلس ارائه شده بود و نه طرح سه فوریتی . این نماینده ی مجلس جهت آرام سازی فضای رسانه ای در ادامه ی این جوابیه می گوید : من هیچگاه جزء دلواپسان نیستم و به مذاکرات ایمان دارم.
این جوابیه ی دفتر بهلول حسینی در واقع عذر بدتر از گناه محسوب می شد ، این نماینده ی مجلس مدعی است آنچه که وی پای آن را امضا کرده صرفا یک بیانیه بوده و نه طرح سه فوریتی در حالی که آنچه که به هیئت رییسه ی مجلس تحویل داده شده، بیانیه نیست بلکه طرح است ولی آیا سید بهلول حسینی نمی دانست چه چیزی را امضا می کند؟ آیا او نمی دانسته آن چیزی که او آن را امضا می کند یک بیانیه است یا یک طرح سه فوریتی؟
اظهارات سید بهلول حسینی در رابطه با حمایت وی از روند مذاکرات و اعتمادی که به اعضای تیم مذاکره کننده دارد با عبارات موجود در طرح سه فورتی لغو مذاکرات که به امضای وی نیز رسیده است، هم خوانی ندارد و سوال اصلی اینجا به ذهن می رسد که آیا این نماینده ی مجلس بدون آگاهی از محتوای این طرح اقدام به توقیع آن نموده؟
آیا نمایندگانی که طرح را مطرح نموده اند از امضای سید بهلول حسینی و دیگر نمایندگان امضا کننده سوء استفاده کرده اند و متن دیگری غیر از متن امضا شده به هیئت رئیسه تحویل داده اند؟
اگر چنین است و در حقیقت از امضای این نماینده ی مجلس سوء استفاده شده، وی چرا تا کنون هیچ واکنش و اعتراضی در مجلس نسبت به این امر نشان نداده است؟
اگر چنین نیست و او همان متن را امضا کرده ، پس این اظهارات متناقض چه معنایی دارد؟
البته لازم به توضیح است که سید بهلول حسینی که پیش از این از حامیان سرسخت "محمود احمدی نژاد" رئیس جمهور سابق کشورمان محسوب می شد ، با روی کار آمدن دولت "حسن روحانی" از منتقدین دولت نهم و دهم به ویژه در مقوله ی سیاست خارجی مبدل گشته است. تا جایی که این نماینده ی مجلس در جلسات متعدد از عملکرد دولت سابق به شدت انتقاد می کند و از رویکرد دولت یازدهم خصوصا روند مذاکرات هسته ای حمایت کرده است.
موضع گیری های چند گانه ی حسینی در این مدت کوتاه – حمایت از احمدی نژاد در زمان دولت دهم ، انتقاد از احمدی نژاد در زمان دولت یازدهم ، حمایت از روند مذاکرات هسته ای، امضای طرح سه فوریتی لغو مذاکرات هسته ای- نشان از سردرگمی وی در رویداد های سیاسی و نیز فعالیت های پارلمانی دارد.
سردرگمی و کلافگی موجب خسران وقت و انرژی یک نماینده ی مجلس می گردد. لذا حسینی باید یا همان حسینی حامی احمدی نژاد باقی بماند و یا اینکه به صراحت از راه احمدی نژاد برگردد و از روحانی حمایت کند.
"بهلول حسینی" هیچ کدام از دو گزینه ی فوق را انتخاب نمی کند. گویا وی سیاست یکی به نعل و یکی به میخ را پیش گرفته که البته به نظر می رسد بسیار ناشیانه این کار را انجام می دهد.
این سیاست دوگانه عاقبت، حسینی را از آنجا رانده و از اینجا مانده خواهد ساخت و مردم میانه ممکن است هزینه ی این سیاست غلط و تاکتیک نخ نما را بپردازند.
ب) کارهای بی هدف : "وقتی سید بهلول حسینی می خواهد عضو هیئت رئیسه ی مجلس بشود!"
روز پنجم خرداد 94، انتخابات هیئت رئیسه و رئیس مجلس شورای اسلامی برای چهارمین سال از مجلس نهم برگزار گردید، در این میان گویا آقای حسینی ، نماینده ی مردم میانه نیز نامزد عضویت در هیئت رئیسه ی مجلس شورای اسلامی می شود. البته نفس این کار مشروط به اینکه از روی احساس مسئولیت باشد اگرچه ارزشمند بوده و از حقوق نمایندگان به شمار می آید اما باید به این نکته توجه داشت که یک نماینده ی مجلس برای هیئت رئیسه شدن بایستی مدت ها پیش از برگزاری انتخابات وارد مذاکره و نهایاتا یارکشی در مجلس بشود که اگر هم به عنوان عضو هیئت رئیسه ی مجلس نیز انتخاب نشود حداقل رای قابل قبولی بیاورد و مایه ی آبرو ریزی نشود.
کاندیدا شدن آقای حسینی گویا بدون هیچ گونه کار مقدماتی صورت گرفته که نهایتا همین به یکباره وارد شدن وی به صحنه ی انتخابات باعث شده که رای بسیار محدودی بیاورد. بلاشک برای حوزه ی انتخابیه میانه و مردمان آن خیلی بد می شود وقتی نماینده اش بدون مقدمه وارد انتخاباتی گردد و با رای بسیار کمی که می آورد ؛ کنار گذاشته می شود .
شاید جناب آقای حسینی در آن لحظه چنین به ذهنشان خطور کرده باشد که: " سنگی است که می اندازم ، اگر گرفت که چه بهتر و اگر نگرفت هم که برایم مهم نیست!" اما گویا ایشان از این نکته غافل بوده اند که رای ضعیف ایشان در بین سایر نمایندگان مجلس در حقیقت موجب سرافکندگی مردم میانه میشود.
لذا لازم است حداقل برای حفظ آبروی مردم حوزه ی انتخابیه هم که شده ! جناب آقای حسینی در کارهایی که انجام می دهند برنامه ریزی شده و هدف دار وارد شوند و از عملکرد احساسی و باری به هر جهت گونه بپرهیزند.
ج) عدم صداقت با مردم: "خبرنگاران این سخنان من را پوشش ندهند!"
سید بهلول حسینی این جمله را بارها و تقریبا در تمام جلسات عمومی به زبان آورده است و شاید کمتر خبرنگاری است که این جمله را از زبان وی نشنیده باشد.
اما واقعا چرا حسینی صادقانه و شجاعانه افکار و عقاید خود را با مردم به اشتراک نمی گذارد؟
در تلاش برای یافتن پاسخی منطقی برای این پرسش ، به دو مورد می رسیم:
1) برخی از افکار این نماینده ی مجلس بر خلاف نظر اکثریت مردم است به طور مثال وی در جلسه ی شورای اداری و در حضور دکتر گودرزی - وزیر ورزش و جوانان- به لزوم قطع یارانه های واریزی به حساب مردم اشاره کرد و بلافاصله از خبرنگاران خواست که این سخنان وی را پوشش ندهند. این در حالی است که طی نظر سنجی های اخیر اکثریت قابل توجه مردم مخالف قطع یارانه ها بوده و یارانه ی نقدی را حق مسلم خود می دانند.
2) برخی از سخنان و عقاید جدید سید بهلول حسینی ، افکار قبلی او را نقض می کند و ممکن است انتشار انتقادهای شدید او از عملکرد "احمدی نژاد" همزمان با روی کار آمدن دولت "روحانی" موقعیت او را در بین نمایندگان هم طیف اصولگرا به شدت تخریب کند.
به هر حال صحیح آن است که یک نماینده ی مجلس بدون توجه به سلایق و علایق و حب و بغض شخصی همراه ، همگان و هم صدا با مردم به مطالبه ی حقوق واقعی آنان بپردازد و نظر و رای اکثریت مردم را بر نظر شخصی خود رجحان دهد و نیز در عقاید و موضع گیری های سیاسی خود ثابت قدم و استوار باشد نه اینکه با روی کار آمدن هر دولتی خود را همسو با آن کند.
هوشمندی ، زیرکی، دقت نظر در کارها، هدف دار بودن ، برنامه ریزی ، صداقت و شفافیت با مردم وظیفه ی ذاتی هر نماینده ی مجلسی است لذا زیبنده آن است که نماینده ی محترم مردم میانه نیز به وظایف ذاتی خود پایبند باشد تا حقوق این مردم قدرشناس استیفا گردد./ ان شاء الله