آشنایی با PENISILLIN وانواع آن

پنی سیلین ها ترکیباتی از باکتریسید هستندو از طریق تداخل سنتز دیواره سلولی باکتریها اعمال اثر میکنند.این داروها به خوبی در بافتها و خون انتشار می یابند. اما قادر به نفوذ در مایع مغزی نغاع نیستند، مگر در مواردی که پرده های مغز ملتهب باشند.پنی سیلینها در غلظت زیاد در ادرار ترشح می شوند.دفع عمده پنی سیلین از بدن توسط کلیه ها انجام می گیرد.تنها پروبنسیدها می توانند دفع کلیوی پنی سیلین را متوقف کرده و غلظت پلاسمایی آن را افزایش داده و برای مدت طولانی تری حفظ کنند.مهمترین عارضه پنی سیلین حساسیت به آن است.که به صورت التهابهای پوستی و شوک آنافیلاکسی بروز میکند. کسانی که به یک نوع پنی سیلین حساسیت دارند،به تمام پنی سیلین ها نیز حساسیت نشان خواهند داد.یکی از عوارض نادر و خطرناک پنی سیلین ،آنسفالوپاتی ناشی از تحریکات بافت غشاء مغزی است. این عارضه به علت عیب در کار کلیه ها در بیماران کلیوی و یا مصرف بیش از اندازه پنی سیلین رخ میدهد. پنی سیلینها را نباید از راه وریدی و غلاف طنابی نخاعی تزریق کرد زیرا می توانند موجب انسفالوپاتی و شوک آنافیلاکسی و تشنج  و حتی مرگ منجر شوند.

پنی سیلین ها دارویی جهت درمان عفونتهای استرا پتوکوکی،پنوموکی،گونوکوکی،ومنگوکوکی هستند و در درمان کزاز.سیفیلیس. سیاه زخم، سینوزیت و و برخی بیماریهای دیگر به عنوان مکمل سایر داروها مصرف میشوند.

انواع پنی سیلین ها

1- بنزیل پنی سیلین (پنی سیلین G) به عنوان یک آنتی بیوتیک مهم و کاربردی مصرف میشوداین نوع از پنی سیلین انتخاب خوبی در درمان عفونتهای استراپتوکوکی،پنوموکوکی،گونوکوکی و منگوگوکی است.

2-پروکایین پنی سیلین G این دارو به صورت اشکال دارویی عضلانی مصرف میشود و در درمان سیفیلیس کاربرد دارداین نوع در مقابل اسید معده مقاومت کمی دارد.

3- فنوکسی متیل پنی سیلین(پنی سیلینV) اثر ضد باکتریایی مثل بنزیل پنی سیلین دارد. ولی اثر آن کمتر است. این نوع در مقابل اسید معده مقاوم است و به همین دلیل شکل مصرف خوراکی آن بهتر است.این نوع در درمان عفونتهای جدی و حاد نباید مصرف شود زیرا مقدار جذب آن قابل پیش بینی نیست. این دارو عمدتا در درمان عفونتهای لوزه در کودکان مصرف میشودو بیشتر در درمان عفونتهای منگوکوکی و گونوکوکی مصرف میشود.

4-آمپی سیلین، آموکسی سیلین و کوآموکسی کلاو گروه دیگری از پنی سیلین ها هستند که دارای طیف اثروسیعی میباشند. آمپی سیلین بر روی گونه خاصی از باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی موثر است. آمپی سیلین به خوبی در صفرا و ادرار ترشح می شود. آمپی سیلین در درمان برونشیت مزمن و عفونت گوش میانی و نیز در درمان عفونت مجاری ادرار و سوزاک پس از آزمایشات و جواب منفی به احتمالها تجویز میشود.

5- آموکسی سیلین . مشتقی از آمپی سیلین است ولی با ان تفاوت دارد .  آموکسی سیلین از راه خوراکی بهتر از آمپی سیلین جذب میشودو ماننند آمپیسیلین تحت تاثیر اسی معده قرار نمیگیرد و غلظت پلاسمایی آن بیشتر است و در درمان عفونتهای گلو . سینوزیت برونشیت مصرف می شود.

6- کو آموکسی کلاو. یک داروی سفالسپورینی است .و ترکیبی از آموکسی سیلین و کلاولانیک اسید است  اسید کلاولانیک پنی سیلینازها را که تاثیر پنی سیلین ها را کاهش می دهند غیر فعال میکند. این دارو باید توسط پزشک و با تجویز وی مصرف شود و از مصرف خود سرانه آن باید خودداری کرد.

7-سیفکسیم. یک نوع داروی سفالسپورینی است که تاثیر درمانی بیشتری از کو آموکسی کلاو دارد و مانند آن وسیع الطیف است و باکتریهای بیماریزا و باکتریهایی را که در بدن انسان به صورت طبیعی وجود دارند را نیز از بین می برد بنا بر این از مصرف خود سرانه آن باید پرهیز کرد.

البته باید بگویم که انواع گونا گون زیادی از پنی سیلینها وجود دارد  که بیان آن وقت و زمان زیادی نیاز دارد و  همچنین به دلیل داشتن الفاظ تخصصی نمی تواند برای همه سودمند باشد . این نکته را نیز به دوستان عزیز تذکر می دهم  که با مطالعه این مطلب و مطالب شبیه به این به صورت خود سرانه اقدام به تهیه و مصرف پنی سیلینها ننمایند زیرا ممکن است با عوارض جدی آن مواجه شوند.

منبع :

کتاب فارماکولوژی دکتر GH BRANSON