دشمنی آشکار و بی پرده با ایران و ایرانی، فارس‌ها و زبان فارسی/
عنوان فوق، تیتری است که فصلنامه (فحشنامه)ی تاریخ معاصر برای توهین به حسین دوزگون، شاعر معاصر آذربایجان انتخاب کرده است تا بتواند زشت‌ترین کلمات مبتذل تاریخ معاصر ایران را نثار این شاعر استاد بکند. از جمله دلایلی که برای اثبات ادعای فوق از طرف فحشنامه‌ی تاریخ معاصر آورده شده است، ترجمه‌ی رنگ و رو باخته‌ی دو مصراع از هر کدام از سه قطعه زیباترین شعرهای عاشقانه‌ی حسرت آمیز حسین دوزگون است. این سه قطعه شعر را در اینجا نقل می‌کنم و از سردبیر فصلنامه (فحشنامه)ی تاریخ معاصر آقای موسی فقیه حقانی می‌پرسم در کجای این شعرها دشمنی با ایران و ایرانی و فارس‌ها و فارسی تبلیغ شده است؟ آیا این شعرهای زیبا که ورد زبان ما آذربایجانیان است، اوج مردم گرایی و وطن‌دوستی شاعر را نشان نمی‌دهد؟
یارا قالیبدیر
قارانلیقدا یامان سؤند چیراغیم،
یانیلدیم، ییخیلدیم، اوچدو دایاغیم.
قیزیل اؤزه ن کسمه منیم قاباغیم،
سولاریندا قیزیم سارا قالیبدیر.
قاراقوشلو، طاریملی نازلی گؤزه‌ل،
سنه یازدیم یز گرایلی، یز غزل.
دردیمی سؤیلردیم اؤزنه ازل،
سؤیله بو درده بیر چارا قالیبدیر؟
اسگیلتمه اؤزن باتیرما آدین،
قوی بیر داملا دادیم درمانین دادین.
قلبیمیزده، گؤزه‌ل! بو نامرد یادین،
وورمامیش اوخونو هارا قالیبدیر؟
بؤیک خطر ائتدیم سنه وورولدوم،
عشقین دریاسینا دشدم، دورولدوم.
گؤزه‌ل رحم ائت، یول گئتمکدن یورولدوم،
گؤزلریم آغیندا قارا قالیبدیر.
یالقیز قویدون منی جانسیز جانانسیز،
یاشایا بیلمه‌رم آذربایجانسیز.
گل ترک ائتمه سن یانیمی درمانسیز،
دزگنن قلبینده یارا قالبیدیر.
* * * * * * * *
دار القرآن
قرآن تعلیم وئره‌ن، قرآن اؤیره‌دن،
«خَیرُکُم» آدلانمیش قرآن دیلیله.
دنیانی دولدورموش قرآن نغمه‌‌سی،
ترکن همّتیله، ترکن الیله.
مؤثر ائتگیلن اؤز اراده‌وی،
بو دارِ دنیانین دؤرد بوجاغیندا.
سنه قرآن وئرمیش عزم و اراده،
ساخلا یانار اودون اؤز اوجاغیندا.
بوگن آلدیم خبر ائلدن - طایفادان،
زنگاندا آچیلمیش بیر دار القرآن.
حکمت مرکزینه یئنه دؤنه‌‌‌جک،
قرآنین عطریله دولاجاق زنگان.
آیریلما وطنداش سن اؤز اصلیندن،
گؤر نه گنه قالدی آیریلدی دزگن.
اؤینمه هر یئتن عجم - اوباشا،
اصالتینه، اؤز دینینه اؤین.
از یک شعر دیگر دکتر صدیق، ترجمه ی رنگ و رو باخته ای به صورت زیر درآورده و آن را مصداق دشمنی شاعر با «ایران و ایرانی، فارس و فارسی» جا می‌اندازد گویی که مقصود از دشمن، فارس زبانها هستند:
چه چیزت از دشمن و بیگانه کمتر است؟
باور کن به دارایی‌ات، باور کن به قدرتت. (صفحه 125 فحشنامه)
اصل شعر چنین است:
یاددان اجنبی‌دن نه‌یین اسگیکدیر؟
وارلیغین وار اینان، گوجون وار اینان.
و شعر دیگر را چنین ترجمه کرده است:
دشمن حیله کرد، دشمن مکر کرد
روح مقدس تو را از دستم گرفت.
صورت کامل این شعر چنین است:
الیندن آلدی
سنین تاریخینی کیمسه یازمادی،
اره‌گیم اوجوندا نیسگیلین قالدی.
یاد حیله ائیله‌دی، یاد مکر قیلدی،
مقدس روحونو الیمدن آلدی.
بیری تاریخینده یوخ هنر دئدی،
«بیری باران دئدی، بیری خر دئدی.» [1]
بیری گنجلرینه گؤر نه‌لر دئدی.
هر سؤیش ائشیتدیم گنم قارالدی.
زنگان، ای قامتی توپراغا دشن،
آسلانلارا وطن، نرلره وطن.
چلبی اوغلونو بئجردن سن سن،
قالخ یاد منی یامان گنلره سالدی.
بتن شرقه حکمت شعاسی ساچان،
ایرانا فلسفه قاپیسی آچان.
سؤیله گله‌جکسن اؤزنه هاچان؟
بو حالینی گؤردم قلبیم دارالدی.
قاراقوشون دشب یئره بایراغی،
هیدجین اویلاغین آلیبدیر یاغی.
علمین قایناغی‌سان، حکمت بولاغی،
توپراغینی اؤپن، فیکرته دالدی.
کچه‌لرین گزدی، دزگن آغلادی،
سز قوشدو، شعر یازدی، اره‌ک داغلادی.
سنه بیر دسته گل - چیچک باغلادی،
اونو دا دار گؤز یاد الیندن آلدی.
البته نویسنده‌ی مکار مقاله، برای طفره رفتن از ذکر نمونه‌های دیگر از اشعار استاد که به صورت یک کتاب حجیم 600 صفحه‌ای در مضامین اجتماعی، فرهنگی، مبارزاتی، تغزلی و وطنی سروده و چاپ شده است، ذکر می‌کند که این‌ها فقط نمونه‌هایی از اشعار است و فرصت و مجالی برای ارائه‌ی نمونه‌های دیگر از اشعار نیست.
فحشنامه‌ی تاریخ معاصر بی‌تربیتی‌های خود را همچنان با گزینش و ترجمه‌های ناشیانه و تحریف شده از اشعار شاعر ادامه می‌دهد و در آخر نصیحت می‌کند و می‌گوید که تلاش برای تبلیغ زبان و ادبیات ترکی «مشت بر سندان کوفتن» و «آب در هاون کوبیدن است.» :
«کار شما همان مشت بر سندان کوفتن و آب در هاون کوبیدن را به یاد می‌آورد که هرگز ثمری نداشته و نخواهد داشت. تنها ثمره‌ی آن این بوده است که چهره و نیت واقعی و حقیقت حسین صدیق یا همان «دوزگون» که ضد ایران و ایرانی و دشمن سرسخت فارسی‌زبانان و همه‌ی مظاهر فرهنگی و تمدن آنان و دیگر ایرانیان است بیش از پیش آشکار شده است. در پایان باز هم از گنجینه‌ی پربار و میراث غنی زبان و ادبیات پارسی مدد می‌گیریم که:
سنگ بدگوهر اگر کاسه‌ی زرین شکند
قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود.»
لحن صحبت و جملات شخص مذکور در سر تا سر مقاله‌ی 45 صفحه به همین شکل فوق است که خواندید. اینجانب نیز قلم به دست گرفتم اما در شان خود نمی‌دانم که با چنان لحن مستکبرانه و چنان کلمات سخیف و رکیکی پاسخ بنویسم و به دید عموم بگذارم.
دشمن از دیدگاه دکتر صدیق – بر اساس اشعار و نگاشته هایشان- اصولاً افرادی از جنس نگارنده‌ی مقاله هستند که در جهت تخریب فرهنگ و زبان مادری اقوام مختلف در داخل ایران، مطلب می‌نویسند. افرادی که مصداق نژادپرستی و آپارتاید هستند. فرد نژادپرست و رادیکال الزاماً فارس نیست اتفاقا نویسنده‌ی این مقاله، خود ترک است. پس تعبیر کردن از کلمه‌ی «دشمن» در شعر استاد به «فارس» یک غرض‌ورزی محیلانه است. آن کس که زبان و ادبیات بخشی از مردم ایران را بخواهد محو و نابود کند، «دشمن» است و ممکن است حتی ترک باشد. آن گونه که احمد کسروی و دیگر نوچه‌هایش بودند. ما به نظام جمهوری اسلامی معتقدیم و نه نظام جمهوری فارسی یا ترکی – آن گونه که رئیس جمهوری محترم جناب دکتر روحانی نیز ذکر کردند-.
ما جمهوری که بر اساس آئین مقدس اسلام، بنیان گذاشته شده است را حمایت می‌کنیم و هیچ گاه نمی‌خواهیم عناصر و جرسومه‌های تفکرات ملی‌گرایی فراماسونری، دانشمندان خدوم و ارزشمند ما را به بهانه‌های واهی از صف آحاد ملت فارس و ترک و کرد و عرب جدا کنند تا بتوانند به تنهایی آنان را ترور نمایند. این کار موازی با ترور دانشمندان هسته‌ای است. قصد چنین افرادی بیرون کشیدن دانشمندان خدوم کشورمان از میان مردم است تا بتوانند در تنهایی و انزوا به خدمت آنان برسند. اما ما هیچ گاه نخواهیم گذاشت عالمان و فرهیختگانمان تنها بمانند. همان گونه که پدرانمان در سال 57 مجموعه‌های ملی‌گرا، فرماسونر و سلطنت‌طلب را تار و مار کردند ما نیز امروز نخواهیم گذاشت مملکت ما با چنین ترفندهایی تکه تکه شود و به سوی تفرقه، تجزیه و جنگ‌های فرقه‌ای و قومی سوق پیدا کند.
در میان اشعار استاد دکتر صدیق، شعری هست که خطاب به یک «معشوق فارس» در سال 1344 (چاپ شده در کتاب اوچغون داخما) سروده شده است. فارس در میان اشعار ایشان نماد «معشوق» است. بسیاری از دانشجویان ایشان در طی این سال‌ها فارس زبان بوده و هستند. در سیره‌ی عملی ایشان به جز مهربانی و دوستی در دانشگاه ها، میان آحاد دانشجویان چیزی ندیدیم. شعر «فارس قیزی» را در زیر می‌خوانید:
آخیجی لهجه‌لی گؤزه‌ل فارس قیزی،
دینله گؤر نئجه خوش صدالییام من.
زردشتن یوردونون اودلو چیچگی،
طبیعتین پارلاق جمالییام من.
سنیندیر اره‌گیم، سنیندیر جانیم،
ازلدن سنینله قایناییب قانیم.
سنین دوستلوغوندور عزّتیم شانیم،
منه التفات ائت، وفالییام من.
یولونا تیکمیشم وورغون گؤزم!
سنه قربان وئرره‌م اینان اؤزم؟
محبت آختارسان، ایزله سؤزم،
دوستلوغون باشلیجا مقالییام من.
شیرین - اینجه دیللی گؤزه‌ل فارس قیزی!
دیلیمده سؤز واردیر، کؤنلمده سیزی.
سئوگی یوردونون بیر پارلاق اولدوزو،
محبتین عشقی کمالییام من.
بیلیرسنمی کیمم؟ کوراوغلو دؤل،
دوداغی سؤز آجی، اره‌گی دولو،
محبت باغی‌‌نین دردلی بلبل،
سئوگی دنیاسی‌نین هلالییام من.
ائلیمه دئییرلر آذری آئلی،
دیلیمه ایسه آذربایجان دیلی.
مبارز ائللرین آرخاسی بئلی،
تاریخین شوکت و جلالییام من.
هر آخشام واراندا لاله‌لی دزه،
سنی دیله‌ییرم من گزه - گزه.
محبتلی ال له قوناق گل بیزه،
نه واخدیر سنینله آرالییام من.
عاشیقم او سزگن آلا گؤزنه،
کؤنلم اوخشایان دوزلو سؤزنه.
باشقا بیر کسله یوخ، دئییم اؤزنه،
منه ظلم ائیلمه یارالییام من.
اوددور بوردا بتن آخیش، دز، چیمن،
سئویرسنسه منی بیر کره دیللن.
نییه گیزله‌ییرسن سیرر سؤزن مندن،
اره‌گیندن سنین کی حالییام من!
دزگن گلیب سنین جفاندان دیله،
دئییرسن تکی بیر عشوه‌لی گله:
حقارتله نییه باخیرسان بئله،
دردلیلرین غمی - ملالییام من.
[1] مصراع بختیار واهابزاده دندیر. باران: «قوزو» دئمکدیر، روسجادیر.
seyedehsan )
بایرام ماحمودلی**
رضا صیامی
خانه
مطالب(17)
دوستان (2)
گالری تصاویر (0)
کلیپها (0)
نظرسنجی (0)
سایت و اپلیکیشن آموزش زبان انگلیسی urg.ir
چگونگی درج آگهی در سایت و قسمت تبلیغات
تلگرام 
فیسبوک
تویتر
Ali Hatami