بو گئجه (حسین دوزگونون شعری)

عاشورا گئجه‌لری تبریزده شمع پایلاما مراسیمی مناسیبتیله «‌‌گل - گولزار رسالت بو گئجه، شیمردن ایسته‌دی مهلت بو گئجه!»‌

اذانین آخدی صداسی جانیما،

بو گئجه ایسته‌مه حاشا ائلیه‌م.

گئدیرم آی باجی قیرخ بیر مسجیده.

آنامین نذرینی برپا ائلیه‌م.

            باش وئریبدیر نه قیامت بو گئجه!

قوی گئدیم بیرده قیزیللی مسجیده،

ساوموشام سورخابی، سئیتمزه‌نی من.

مقبره مسجیدی‌نین آغزیندا،

آغلاماق باسدی باجی، لاپ بیردن!
           گلدی اخلاص ایله حالت بو گئجه.

کربلا نین کیتابین، قان ایچره،
آچدی نورانی بابام قارشیمدا،
قاینادی منده ده مظلوم داماریم،
نه هوالار وار ایمیش باشیمدا؟
       برد جانیمی غئیرت بو گئجه!

 
دایی‌مین زنجیری‌نین دویدو سسین،
قارا کؤینکلی گلیب قارشیلادی.
منی اؤز اصلیمه قایتار، باجی جان!
دئینه: «‌‌‌دزگند بونون اصل آدی!»‌
          قلبیمی ائیله ضمانت بو گئجه.

شاعیر: دکتر حسین محمدزاده صدیق (حسین دوزگون)