روسیاهی به ذغال موند

سلام دوستان عزیز تر از جان :

با استعانت از آفریدگار جهانیان و به انگیزه رستاخیز طبیعت ، فرا رسیدن بهاران شکوهمند را که هنگامه تجلی مواهب الهی در بستر طبیعت است به حضور مهر ظهور حضرات عالی تبریک گفته و از آستان حضرت دوست مزید توفیقات را برای تمامی عزیزانم مسئلت دارم .

سال نود باتمامی فرازونشیبش گذشت ،شاید تمامی روز هایش نه به خوشی ولی گذشت واز قدیم گفته اند چون می گذرد غمی نیست والبته زمستان گذشت وروسیاهی به ذغال ماند که حکایت مثل دومی حکایت کسانیست که دراین یک ساله هر چی آقایون داد زدند و کاستیها رو گوشزد کردند یه گوششون درشد و گوش دیگشون دروازه و انگار نه انگار که مشکلی هست و کم و کاستی ....بیچاره اونایی که حنجره ترکوندند و آخرسر هم دلشون سوخت که ....!

راستی امسال یه فرق دیگه هم با سالهای دیگه داره و اونهم اینه که زمستون امسال مثل بعضی از حضرات صاحب منصب دارای رویی به غایت سخت تر از سنگ پای قزوینه و حالا حالاها از رو نمیره .

یا مقلب القلوب والابصار .....

خدایا قلب وحال و....مارو به سمت خوبیها تغییر بده وهمینطور قلب وحال و....بعضیها رو .