امیر عبدالهی فرزند شهید عباس عبدالهی

اظهار داشت : پدرم همیشه از شهدا و راه آن ها می گفت و پیش از شهادتش بیان می کرد که امسال (سال ۹۴) برای جنوب برنامه دیگری دارد و تصمیم داشت چیزهای ناگفته جدیدی از شهدا بگوید که ناگفته خود نیز به خیل آن ها پیوست.

وی هدف از سفر به مناطق عملیاتی را قدردانی از شهدا عنوان و بیان کرد: هشتمین سال است که عازم این مناطق می شوم و هرسال حداقل یکبار از این مناطق بازدید کرده ام و شده سالی سه بار نیز بروم چراکه شهدا بر گردن ما حق دارند و بازدید از مزار آن ها تنها کاری است که می توانم در قدردانی از آن ها انجام دهم.

عبدالهی با تاکید به اینکه همه چیز خود را از شهدا دارم و نبوده چیزی از شهدا بخواهم و دست خالی برگردم، یادمان مورد علاقه خود را طلائیه دانست و خاطرنشان کرد: پدرم همیشه به طلائیه ارادت خاصی داشت و حرف های زیادی از شهدا در این منطقه نقل می کرد که حضور در این منطقه، حضور و روایتگری های پدرم را تداعی خواهد کرد.

دو خاطره از شهید عباس عبدالهی به نقل از پسرش :

* در یکی از این یادمان ها نقل می کرد که هنگام رفتن به عملیات ها به همراه همرزمانش در یک چادر می خوابیدند و هنگام برگشت از عملیات نمی توانستند وارد چادر شوند چراکه از آن خیل جمعیت تنها چند نفر زنده مانده و شهید نشده بودند که با شهادتش به آرزوی قلبی خود رسید.

* پدرم با اشاره به نیت خدایی رزمندگان دوران دفاع مقدس و فرمانبرداری آن ها از فرماندهان و امام راحل(ره) نقل می کرد؛ دوران دفاع مقدس، در یکی از عملیات ها و در اروندکنار می خواستیم خط را که در طرف عراقی ها، خاکریزی بود که یکی از رزمنده های آن ها با اسلحه ژ۳ کسانی که از این معبر عبور می کردند مورد اصابت گلوله قرار می داد و درجا شهید می کرد، قایقی بود که فرمانده هدف کنترل کننده این قایق را زدن آن خاکریز و خاموش کردن ژ۳ تعیین کرده بود و این رزمنده با ارتباطی که با خدا برقرار کرده بود چون به هیچ طریق نمی توانست آن خاکریز را با گلوله بزند، با قایق خود را به آن خاکریز رسانده و با عملیات انتحاری خود، آتش آن خاکریز را خاموش کرده بود چراکه این تنها راه خاموش کردن ژ۳ بود.

درست یک سال پیش(نوروز ۹۳)، روز سوم فروردین بود که با پدر امیر عبدالهی(عباس عبدالهی)، آخرین مصاحبه را گرفتیم که متن زیر حاصل آن گفتگوست؛

شهید عبدالهی پیش از اعزام به مناطق عملیاتی جنوب کشور به عنوان یکی از راویان کاروان راهیان نور حوزه شهید زوار، حضور در این کاروان را توفیق الهی خواند و گفت: با حضور در چنین کاروان هایی درس می گیرم و امیدوارم ذره ای از توفیقات الهی که شامل شهدا شده، نصیب ما نیز بشود.

وی با بیان اینکه ما توفیق شهادت نداشتیم، افزود: به مناطق جنوب می رویم تا شهدا را یاد کنیم چراکه گفتند شهدا را یاد کنید با ذکر صلواتی بر محمد و آل او.

شهید مدافع حرم با اشاره به نام گذاری امسال از سوی رهبر فرزانه انقلاب، اظهار کرد: ما باید با پیروی از فرامین رهبری که چراغ راه ما هستند و با تاسی از امام راحل(ره) که به ما شعور دادند، کاری کنیم که حماسه فرهنگی و اقتصادی مدنظر رهبری همچون حماسه های سیاسی سال گذشته محقق شود.

عبدالهی تاکید کرد: مردم و مسئولان باید شهدا را در این راه فراموش نکنند چراکه امام خمینی(ره) گفته:

پیر ما گفت شهادت هنر مردان است/ عقل نامرد در این دایره سرگردان است

نباشد از شهادت دور گردیم/ به ذلت رهسپار گور گردیم

وی در توصیه ای به جوانان از زبان شهید بهنام محمدی گفت: جسمم را به خاک، روحم را به خدا و راهم را به آیندگان می سپارم و از جوانان خواست پاسدار خوبی برای راه و آرمان شهدا باشند.

عباس عبدالهی از سال ۶۳ تا پایان جنگ به مدت ۶۴ ماه در جبهه های جنگ حق علیه باطل حضور داشته که در عملیات های کربلای ۵ و والفجر ۸ به ترتیب از ناحیه دست و پا مجروح شده و به درجه جانبازی رسیده و سرانجام ۲۳بهمن سال گذشته به آرزوی قلبی خود که شهادت در راه خدا بود، نایل شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.