.......................................

هی با خودم فکر میکنم که چگونه است که ما در این سر دنیا عرق میریزیم و وضع مان این است و آنها در ان سر دنیا عرق میخورند و وضع شان آن است،نمی دانم مشکل از نوع عرق است یا در نوع ریختن و خوردن؟؟

معلم شهید دکتر علی شریعتی

 این شعر را مخاطب خاص بخواند  نظر میخواهم 

 در همه موارد 

 در پ خ 

به جُست و جوی تو
بر درگاهِ کوه می‌گریم،
در آستانه‌ی دریا و علف.

به جُست و جوی تو
در معبرِ بادها می‌گریم
در چارراهِ فصول،
در چارچوبِ شکشته‌ی پنجره‌یی
که آسمانِ ابرآلوده را
                          قابی کهنه می‌گیرد
...........

به انتظارِ تصویرِ تو
این دفترِ خالی
                  تا چند
تا چند
       ورق خواهد خورد؟

جریانِ باد را پذیرفتن
و عشق را
که خواهرِ مرگ است.-

و جاودانگی
              رازش را
                         با تو در میان نهاد.
و ما همچنان
دوره می‌کنیم
شب را و روز را
هنوز را...