تقدیم به عزیز دلم......

چشمی دارم همه پر از صورت دوست

با دیده مرا خوشست چون دوست

در اوست از دیده دوست فرق کردن نه نکوست

یا دوست به جای دیده یا دیده خود اوست

درویشی و عاشقی به هم سلطانیست

گنجست غم عشق ولی پنهانیست

ویران کردم بدست خود خانه‌ی دل

چون دانستم که گنج در ویرانیست

عشقت به دلم درآمد و شاد برفت

بازآمد و رخت خویش بنهاد برفت

گفتم به تکلف دو سه روز بنشین

بنشستو کنون رفتنش از یاد برفت