شعر

آمدم اما........

      آمدم از دورها،                           در آن سوی افق،                هنگام غروب

از دشت شقایق ها عبور کردم،    آمدم از ستا ره ها گفتم

من آمدم تا از پریا خوبی کنم

آمدم تا چشمان سیاه تو...

دوباره بخندد

به روی لبهایم

آمدم تا تورا ببویم

و تو.......................

زهر جدایی را با نفسم آمیختی

من شربت عشق را نوشیدم که پیوسته نا آرامم

تو چرا شربت تلخ مرگ را در گلویم سرازیر کردی،

تورا در همه شبهای تنهایی دیدم

در پشت شیشه اهای افسون

وشیشه را مراقب بودم در دل

اما وقتی شیشه عمرم را شکستی،

باز نوشدارو شدی.

                             اما همیشه مغرور.........................