نه! كاري به كار عشق ندارم من هيچ چيز و هيچ كسي را ديگر دراين زمانه دوست ندارم انگار اين روزگار چشم ندارد من و تو را خوشحال و بي ملال ببيند زيرا هرچيز و هركسي را كه دوست تر بداري حتي اگر يك نخ سيگار يا زهرمار باشد... از تو دريغ ميكند پس من با هم وجود...

مطيع توام سرنوشت اگر نخواهم ناگزيرم با آه و ناله حتي... ...

فقط پلي بودم براي عبورت فكر تخريب من نباش! به آخر كه رسيدي دست تكان بده... خودم فرو ميريزم... ...

شايد...! شعر همين باشد كه من عاشق تو باشم و تو... در آغوش كسي...! ...

ميرقصم تا سرگيجه تا تار شدن اتاق تا سياه تر شدن چشمم تا نبينم نبودن بي دليلت را... حواسم را پرت كرده اي آنقدر دور كه ديگر يادم نيست تو رفته اي و من حواسم نيست... ...

هي پاييز ابرهايت را زودتر بفرست ببين اين گرد غم از دل من چند پاييز باران ميخواهد.... ...

بعضي وقتها سكوت ميكني چون اينقدر رنجيدي كه نميخواي حرفي بزني ... بعضي وقتها سكوت ميكني چون واقعا حرفي واسه گفتن نداري ... گاه سكوت يه اعتراضه ... گاهي هم انتظار ... اما بيشتر وقتها سكوت واسه اينه كه هيچ كلمه اي نميتونه غمي رو كه تو وجودت داري توصيف كنه ... ...