کم بزرگ- چربی شکمی
همان طور که از نامش پیداست، چربی شکمی در ناحیۀ شکم پدید میآید. چربی شکمی بیشتر در آقایان ظاهر میشود. در واقع، در بین مردان، چربی ها تمایل دارند که در نواحی بالا تنه پیشروی داشته باشند (شکم، سینه، شانه ها..). این نوع از چربی ها، چربی های آندروئید هستند.
مردان و زنان مثل هم نیستندمردان و زنان در مواجهه با افزایش وزن مثل هم نیستند. در بین زنان، چربی ها بیشتر در نواحی باسن و ران ها جمع میشوند. البته باید توجه داشته باشید که زنان هم بعد از یائسگی، اگر وزن شان اضافه شود، چربی ها در ناحیۀ شکم شان جمع خواهند شد.در عوض مردان، بیشتر در معرض دریافت چربی های شکمی قرار دارند، خصوصاً حدود 30 تا 40 سالگی. بنابراین مردان باید حواس شان جمع باشد تا چربی های در ناحیۀ شکم شان جمع نشود، زیرا شکم بزرگ واقعاً برای سلامتی خطرناک است.شکم تان را اندازه بگیریدبرای حفظ سلامتی، اندازه گیری دور کمر بسیار مهم است، این اندازه برای مردان نباید از 94 سانتی متر و برای زنان از 80 سانتی متر بیشتر شود. علاوه بر این، خطر افزایش مشکلات متابولیک و قلبی عروقی برای کسانی که شکم بزرگی دارند، وجود دارد. به یاد داشته باشید که موارد دیگری نیز در افزایش خطر حملات قلبی عروقی دخیل اند: اضافه وزن، بی تحرکی، دیابت ، استعمال دخانیات، پرفشاری خون، ناهنجاری در چربی های خون (کلسترول، تری گلیسرید) و...در واقع، در موارد اضافه وزن، پزشکان دور کمر را اندازه گیری میکنند. در صورتی که این اندازه در بین مردان بیش از 102 سانتی متر و در بین زنان بیش از 88 سانتی متر باشد، خطر حملات قلبی عروقی بسیار جدی میشود. به این افراد توصیه میشود که با صبر و حوصله وزن شان را کم کنند. شکم بزرگ و خطر...این چربی که در ناحیۀ شکم متمرکز میشود خطرناک تر از چربی زیر پوستی است که در تمام نواحی بدن وجود دارد، زیرا بافت چربی مانند «درون شکمی» باعث التهاب ارگانیسمی و از بین رفتن رگ ها میشود، که این تباهی، شامل رگ های قلب هم خواهد شد. این وضعیت در دراز مدت، باعث یک مقاومت انسولینی خواهد شد که اختلال در تنظیم تری گلیسرید و قند خون را در پی خواهد داشت.ضمناً چربی شکمی یکی از عوامل بروز دیابت ، بیماری عروق کُرُنر و مشکلات عروقی (آنژین سینه، آنفاکتوس، صدمات عروق مغز) است.چگونه چربی ها را از بین ببریمچربی شکمی یک جنبۀ مثبت دارد: این چربی راحت تر از چربی های نواحی دیگر از بین میرود. به طور خلاصه، اگر مردان میخواهند لاغر شوند و شکم شان کوچک شود، کارشان راحت از از زنانی است که باید چربی های باسن و ران های شان را آب کنند.دو عامل عمده مؤثر در کاهش وزن:تغذیه: باید سالم و متعادل باشد.قوانین طلایی:در بین وعده های غذایی چیزی نخورید،بیش از اندازه میوه و سبزی جات مصرف کنید، استفاده از خوراکی های آماده که شکر فراوان دارند ممنوع است،نشاسته ها و حبوبات را در الویت قرار دهید،از غذاهای چرب خودداری کنید (شیرینی ها و گوشت های چرب...)،میزان وعده های خوراک تان را کم کنید، البته خودتان را از همه چیز محروم نکنید و از ایجاد گرسنگی در طول روز اجتناب کنید.فعالیت جسمی:برای مبارزه با بی تحرکی، باید به طور متوسط 3 بار در هفته و هر بار به مدت حداقل نیم ساعت ورزش کنید.ضمناً میتوانید از تمرین های ویژه و منظم برای عضلانی کردن مجدد شکم استفاده کنید.با همۀ اینها شما نیازی به تبعیت از رژیم های سفت و سخت ندارید! در واقع، کم کردن 5 تا 10% از وزن تان، خطر را تا آنجا که به اضافه وزن و شکم بزرگ مربوط است، کاهش میدهد.
مردان و زنان مثل هم نیستند
مردان و زنان در مواجهه با افزایش وزن مثل هم نیستند. در بین زنان، چربی ها بیشتر در نواحی باسن و ران ها جمع میشوند. البته باید توجه داشته باشید که زنان هم بعد از یائسگی، اگر وزن شان اضافه شود، چربی ها در ناحیۀ شکم شان جمع خواهند شد.
در عوض مردان، بیشتر در معرض دریافت چربی های شکمی قرار دارند، خصوصاً حدود 30 تا 40 سالگی. بنابراین مردان باید حواس شان جمع باشد تا چربی های در ناحیۀ شکم شان جمع نشود، زیرا شکم بزرگ واقعاً برای سلامتی خطرناک است.
شکم تان را اندازه بگیرید
برای حفظ سلامتی، اندازه گیری دور کمر بسیار مهم است، این اندازه برای مردان نباید از 94 سانتی متر و برای زنان از 80 سانتی متر بیشتر شود. علاوه بر این، خطر افزایش مشکلات متابولیک و قلبی عروقی برای کسانی که شکم بزرگی دارند، وجود دارد. به یاد داشته باشید که موارد دیگری نیز در افزایش خطر حملات قلبی عروقی دخیل اند: اضافه وزن، بی تحرکی، دیابت ، استعمال دخانیات، پرفشاری خون، ناهنجاری در چربی های خون (کلسترول، تری گلیسرید) و...
در واقع، در موارد اضافه وزن، پزشکان دور کمر را اندازه گیری میکنند. در صورتی که این اندازه در بین مردان بیش از 102 سانتی متر و در بین زنان بیش از 88 سانتی متر باشد، خطر حملات قلبی عروقی بسیار جدی میشود. به این افراد توصیه میشود که با صبر و حوصله وزن شان را کم کنند.
شکم بزرگ و خطر...
این چربی که در ناحیۀ شکم متمرکز میشود خطرناک تر از چربی زیر پوستی است که در تمام نواحی بدن وجود دارد، زیرا بافت چربی مانند «درون شکمی» باعث التهاب ارگانیسمی و از بین رفتن رگ ها میشود، که این تباهی، شامل رگ های قلب هم خواهد شد.
این وضعیت در دراز مدت، باعث یک مقاومت انسولینی خواهد شد که اختلال در تنظیم تری گلیسرید و قند خون را در پی خواهد داشت.
ضمناً چربی شکمی یکی از عوامل بروز دیابت ، بیماری عروق کُرُنر و مشکلات عروقی (آنژین سینه، آنفاکتوس، صدمات عروق مغز) است.
چگونه چربی ها را از بین ببریم
چربی شکمی یک جنبۀ مثبت دارد: این چربی راحت تر از چربی های نواحی دیگر از بین میرود. به طور خلاصه، اگر مردان میخواهند لاغر شوند و شکم شان کوچک شود، کارشان راحت از از زنانی است که باید چربی های باسن و ران های شان را آب کنند.
دو عامل عمده مؤثر در کاهش وزن:
تغذیه: باید سالم و متعادل باشد.
قوانین طلایی:
در بین وعده های غذایی چیزی نخورید،
بیش از اندازه میوه و سبزی جات مصرف کنید، استفاده از خوراکی های آماده که شکر فراوان دارند ممنوع است،
نشاسته ها و حبوبات را در الویت قرار دهید،
از غذاهای چرب خودداری کنید (شیرینی ها و گوشت های چرب...)،
میزان وعده های خوراک تان را کم کنید، البته خودتان را از همه چیز محروم نکنید و از ایجاد گرسنگی در طول روز اجتناب کنید.
فعالیت جسمی:
برای مبارزه با بی تحرکی، باید به طور متوسط 3 بار در هفته و هر بار به مدت حداقل نیم ساعت ورزش کنید.
ضمناً میتوانید از تمرین های ویژه و منظم برای عضلانی کردن مجدد شکم استفاده کنید.
با همۀ اینها شما نیازی به تبعیت از رژیم های سفت و سخت ندارید! در واقع، کم کردن 5 تا 10% از وزن تان، خطر را تا آنجا که به اضافه وزن و شکم بزرگ مربوط است، کاهش میدهد.