خدایا

خدایا : من گمشده ی دریای متلاطم روزگارم و تو بزرگواری ! پس ای خدا! هیچ می دانی که بزرگوار آن است که گمشده ای را به مقصد برساند ؟ تا ابد محتاج یاری تو ، رحمت تو ، توجه تو ، عشق تو ، گذشت تو ، عفو تو ، مهربانی تو ، و در یک کلام ... محتاج توام !
گاهی فکر می کنم زندگی یک پل است. یک پل بین تولد و ابدیت .....
در برابر دیار ناشناخته ی قبل از تولد و دنیای نا مفهوم و تاریک مرگ همه ی هستی؛ زندگی قابل لمس ما آدمها تنها یک لحظه است. برای یک لحظه روی پل زندگی قرار می گیریم؛ بازی می کنیم, می خندیم شیطنت می کنیم, عاشق می شویم... شکست می خوریم, پیروز می شویم؛ و بعد غم در دامانمان می نشیند... و سر انجام پیر و خمیده؛ با کوله باری از آرزوهای فرو ریخته از پل می گذریم و در ابدیت محو می شویم....