باد باد است گرچه او سویی رود

باد باد است گرچه او سویی رود
این دلم هر لحظه سویی می دود
باد اسیر پنچه آفتاب شود
دل اسیر خنده مهتاب شود
دل که باشد خانه غم
باد را باشد چه غم ؟
دل ستیزی تنگ دارد با هوا
دل گریزی ننگ دارد از هوا
باد سویی با شتابان میرود
باد اما سوی شادان میرود
باد پیک است و سلامی میبرد
باد نیک است و کلامی میبرد
بادی که از دل بر بیاید باد نیست
او شود از دل و دیگر باد نیست
شعر از مسلم صفائیانی