من غم به دل نشسته

من غم به دل نشسته
قایقی به گل نشسته
من رنگ و رو پریده
کمرم ز او خمیده
لبم از جام تو سرمست
در دلم جز تو مگر هست
ناله هایه من شنیدی
گریه هایه من بدیدی
آه و اندوه دلم را
بغض و کینه بر بچیدی
آسمان این دل کور
شده از فضل تو پر نور
سفر راه خدایی
اگرم از او بخواهی
به سرو جان که برانم
دل و جان به تو رسانم
شعر از مسلم صفائیانی