درباره من

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست ..

می رسم با تو به خانه ، از خیابانی که نیست..

می نشینی رو به رویم خستگی در میکنی ..

چای می ریزم برایت توی فنجانی که نیست ..

باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر است؟

باز میخندم که خیلی ...!

گر چه میدانی که نیست..

شعر می خوانم برایت واژه ها گل میکنند..

یاس و مریم می گذارم توی گلدانی که نیست ..

چشم می دوزم به چشمت ، می

شود آیا کمی دست هایم را

بگیری بین دستانی که نیست ؟

وقت رفتن می شود با بغض می گویم نرو ..

پشت پایت اشک می ریزم در ایوانی که نیست ..

میروی و خانه لبریز از نبودت میشود..

باز تنها می شوم با یاد مهمانی که نیست ..

رفته ای و بعد تو این کار هر روز من است ..

باور اینکه نباشی کار آسانی که نیست ...




 

درج شده در تاریخ ۹۵/۰۸/۱۱ ساعت 14:13

کاربران آنلاین (0)