جــای تعجب ندارد کــه گـاهـی نــوشتــه هــایـم غمگیننــد !!

مثل همیشه برای تو می نویسم

تــو بـه نیـت هـر که دوسـت داری ، بـخـوان !

می دانـم کـه نمی خـوانی

می دانـم کـه نمی دانی

حـتـی می دانـم کـه گـوش هـم نمی دهی !

ولی مـن می دانـم کـه

هـنـوز هـمانـم کـه دوسـتـت داشـت ..

امـا کمی شکسـته تـر ..

گاهی دلنـوشـتـه هایـم تلخ گـزنـده می شـونـد

چـه کنـم ؟!دلـم پر اسـت

تــو بـه دل نـگـیر . 

جــای تعجب ندارد کــه گـاهـی ...

نــوشتــه هــایـم غمگیننــد !!

و خــودم غمگیــن تــر از آنهـــا

دیگــر حتــی حـوصله جنگیــدن بــا خــاطـراتــم را هــم نـدارم ...

تــوانش را نیـــز !!

راستــی !! اگــر همیــن دلخوشـی لعنتــی هــم نبــود ...

دیگــر تنهــایی و خلـوت بــرایــم چــه مفهـومـی داشتــــــ ...!!

مـــــن


هـــــنوز عـــــاشقم.


آنـــــقدر کـــــه مـــــی تـــــوانم


هـــــر شـــــب،


بـــــدون آن کـــــه خـــــوابم بـــــبرد،


بـــــی وفـــــایی هـــــایت را


بـــــشمارم.


و دســـــت آخـــــر


هـــــمه را فـــــراموش کــــــنم

میتــــوانم فــراموشــت کنـــم …

فــقط با خــود سـخت می جنـــگم …

کـه دیـگر بـه یــاد نیــارمـت !