مــن هنوز یک انـــــســــــانـــــــمـ . . !

                                  برایم مداد بیاور،

 مداد سیـــاه

می‌خواهم روی چهــره‌ام خـط بکشم

                          تا به جـُـرم ِ زیبایی در قفـس نیفـتم!

              تا به هـــوس هـم نیفـتم!

                          نمی ‌خواهم کسی به هوای سرخیشان،

                                                                             سیـاهم کند!

                تا تمام غرایز زنانه را از ریشه درآورم ..

                              شخم بزنم وجودم را ...

         موهایم را از ته بتراشم،

                          سرم هوایی بخورد ...

                   و بی ‌واسطه روسری کمی بیاندیشم!

                      برای زبانم

                                  می‌خواهم ... بدوزمش به سق

          اینگونه فریادم بی صداتر است!

                می‌خواهم هر روز اندیشه‌ هایم را سانسور کنم!

                                   برای شستشوی مغزی!

  مغزم را که شستم،

  پهن کنم روی بند

                                       تا آرمان‌هایم را باد با خود ببرد ..

 می‌دانی که؟ باید واقع‌ بین بود !

 می‌خواهم وقتی به جرم عشق و انتخاب،

  برچسب فاحشه می‌زنندم

                                                  بغضم را در گلو خفه کنم!

             برای وقتی که خواهران و برادران دینی به قصد ارشاد،

                              فحش و تحقیر تقدیمم می‌کنند،

      به یاد بیاورم که کیستم!

              اگر جایی دیدی حقی می‌فروختند

                                  برایم بخر ...

                                               تا در غذا بریزم

            ترجیح می‌دهم خودم قبل از دیگران حقم را بخورم !

   برایم یک پلاکارد بخر به شکل گردنبند،

                                         بیاویزم به گردنم ...

 و رویش با حروف درشت بنویسم:

    مـن یــکــــ انــســانــمـــ

         مـــن هنـــوز یــکـــــ انــــســانــمـــ

      مــــن هـــــر روز یـــکــــ انـــســــانـــمــــ !!!