زنــــدگــــی مثــــــل ِ زهـــــر ِ مــــار شـــده . .

             آه !

                     آدم دلـش که پُـر باشد ،

                                  دوسـت دارد به کـوچـه ها بـزنـد !

                                                   بـرود از خـودش فـرار کـُند ،

                                                                  به همـه چـیـز پـُشـت ِ پا بــزند !

            دوسـت دارد به مـرگ فکـر کند ،

                                 زنـدگی را حجـاب می داند ،

                                                 دوسـت دارد که بی حجـاب شـود ،

                                                                   حـرف را با خود ِ خـُـدا بزند !

               تـوی مغـزت مُـدام می شنوی ،

                           منـطـقی فکـر کن !

                                        ضعـیف نباش !

                                                 مــرد بـاید به درد تکـیه کنـد !

                                                          بی خـودی خـوب نیـست جـا بزند !

                دل به دریـا زدی و طـوفـان شد،

                            بـه غـُـرور ِ نهـنگ ها بَـرخورد. .

                                             مـوج ِ منفی گرفت دریا را ،

                                                          کـه سـرش را به صـخـره ها بـزنـد !

                 فکـر کـن !!

                    سفـره ماهی ِ پیـری ،

                                 که تنـش خسـته از پـذیـرایی است،

                                              بـا چـه انگیـزه از تـه ِ دریـــــــا ،

                                                              مــرد ِ صیــــاد را صــــــدا بزند . .؟!

               فکـر کـــن !!

                    بچـه لاک پـُـشتی کـه،

                             روی ریـلی بـه پـُشـت افـتــاده

                                          و قطـاری بـه سمـت ِ او راهـی ست...

                                                      خـنـده دار اسـت دسـت و پـا بـزنـد !!

                زنـدگی رو به قبـله خـوابیـده ،

                           مـرگ، همـبستر قدیـمی ِ اوسـت

                                         زنـدگی تشـنه ی همـآغوشی اسـت ،

                                                                 یک نفـر مـــــرگ را صـدا بزند !

               هر چـه گشـتند هیـچ چیـز نبـود ،

                           هرچـه گشـتیم هیـچ چیزی نـیست !

                                        آدمیـزاد نـا ا ُمیـد شـده ،

                                                 تـــا بــــه کـِـی پنــجــه در هــــوا بــزنـد ؟!

              آسمــان بــر ســرم ســوار شــده !

                             دل ِ مــن آلـت ِ قـُـمــار شــده !

                                                زنــدگی مثـل ِ زهـر ِمــار شـده !!

                                                            یــک نفــــر چـــارپـــایـــه را بــزند . .

" سعید حیدری ساوجی "