خسته

انکس که مرا نشاط ومستی داد

انکس که مرا امیدوشادی بود

هرجاکه نشست بی تامل گفت

اویک زن ساده لوح عادی بود

ای زن که دلی پراز صفا داری

از مرد وفامجومجوهرگز

اومعنی عشق رانمیفهمد

راز دل خود به او مگوهرگزالبته گفته باشم

مرد داریم تامرد