براي پيامبر خوبي ها ، براي حضرت باران...

            برای پیامبر خوبی ها، برای حضرت باران 

و تنها قصه ی توست که در آن یکی بود و یکی نبود، 

و آن قصه ی توست که در آن زیر گنبد کبودش غیر از خدا هیچکس نیست .

من «یکی بود و یکی نبود» قصه ات را از زبان خدای ابراهیم شنیده ام،خدا ی اسحق ویعقوب، خدای مریم،خدای موسی و عیسی

داستانی که با گفتگو های دو نفره ی تو و خدا در خلوت حرا متولد شد.

قصه ای که کلام تو درآن بوی خدا می دهد قصه ای که پیام مهر وبرادری ات با آن بر جهانیان می بارد...

و ای حضرت باران این قصه هنوز که هنوز است ادامه خواهد داشت...

و روزی خواهد آمد که همه تو را خواهند شناخت ،

روزی که تنها کافیست بگوییم باران تا همه خیس شوند

و من خوب می دانم پایان این قصه خوب خواهد بود... 

و بازهم در آخر قصه؛

کلاغ های سیاه و بد صدای زمانه به خانه هایشان نخواهند رسید...