چه کنم با دل خویش...

چکنم با دل خویش؟

آه آه از دل من

که ازو نیست بجز خون جگر حاصل من

زانکه هردم فکند جان مرا در تشویش

چکنم با دل خویش؟

     **********

چه دل مسکینی؟

که غمین می شود اندر غم هر غمگینی

هم غم گرگ دهد رنجش و هم غصه میش

چکنم با دل خویش؟

     **********

در دلم هست هوس

که رسد در همه احوال به درد همه کس

چه امیری متمول چه فقیری درویش

چکنم با دل خویش؟

     **********

طفل عریانی دید

چشم گریانی و احوال پریشانی دید

شد چنان سخت پریشان که مرا ساخت پریش

چکنم با دل خویش؟

     **********

دیده گردید فقیر

بهر نان گرسنه آنگونه که از جان شده سیر

دل من سوخت بر او یا جگر من شد ریش

چکنم با دل خویش؟

     **********

چکنم؟دل نگذارد که برم حمله بدو

زارم از دست عدو

بسکه محتاط ببار آمده و دوراندیش

چکنم با دل خویش؟

     **********
گر در افتم با مار

نیست راضی دل من تا کشم از مار دمار

لیک راضی است که از او بخورم صدها نیش

چکنم با دل خویش؟

     **********
دارد این دل اصرار

که من امروز شوم بهر جهانی غمخوار

همه جا در همه وقت و همه را در همه کیش

چکنم با دل خویش؟

     **********
از برای همه کس

دل بیرحم در این دوره بکار آید و بس

نرود با دل پر عاطفه کاری از پیش