درباره زنجان

هر شهر سرگذشتی دارد شنیدنی، تاریخی دارد که می‌تواند بر آنچه بر وی گذشته‌ است شهادت دهد. بر اصالتش صحه بگذارد و از راز آیین‌ها و رسوم مختلف آن شهر سخن بگوید.
تاریخ کهن شهر زنجان به دوره اردشیر بابکان برمی‌گردد که از سلسله ساسانی است. وی بعد از ساخت این شهر نام آن را "شهین" گذاشت، به مرور زمان نام آن به «زندیگان» بدل گشت و زبان محاوره‌ای پس از مدتی باعث شد تا «دال» و «یای» آن حذف و به زنگان تبدیل شود که بعد از استیلای اعراب به این سرزمین، این شهر زنجان نامیده شد.
مردم زنجان از نظر قومیت یکدست نبوده‌اند. تیپ‌های مختلف اقوام ترک با نام طایفه قنغور در قرن هفتم هجری به این منطقه وارد شدند، همچنین اقوام گرجی که در دوران صفویه از آذربایجان کوچانده شده با قبایل ایلات خمسه، تیپ مخصوص زنگانی را پدید آورده‌اند. در حمله مغول، شهر زنجان و آبادی‌های اطراف آن آسیب فراوان دید. پس از آن ایلخانان مغول به این شهر توجه فراوان نشان دادند، مخصوصا "سلطان محمد خدابنده" از زمانی که تشیع را پذیرفت، در توسعه این ناحیه کوشید و زمینه تبدیل آن به یک مرکز اسلامی را فراهم کرد تا پس از آن در اندک زمانی به یکی از مراکز مهم سیاست و تجارت تبدیل شود. تاریخ زنجان در سده های بعدی نیز گزارشگر حوادث مختلف سیاسی است. این شهر شاهد رویدادهای سیاسی، اجتماعی و مذهبی بوده است.

زنجان بعد از پشت سر گذاشتن تمام این حوادث در حال حاضر دارای وسعت ۶۵۲۴۱۲ هکتاری است و بر طبق سرشماری سال ۸۵ جمعیت آن ۴۵۶۶۱۶ نفر است. هنوز هم زبان ترکی، زبان مردم این شهر است. بناهای مهمی که یادآور تاریخ کهن زنجان است در آن باقی مانده و امروزه تبدیل به فضاهای گردشگری شده است. جاذبه‌های طبیعی شهر به دلیل تنوع آب و هوایی بسیار زیاد است و به خصوص فصول بهار و تابستان بهترین زمان گذراندن اوقات فراغت در زنجان می‌باشد. صنایع دستی متنوع مثل ملیله و چاروق و چاقو از جمله محسنات شهر ماست.