شورای شهر میانه به معنی واقعی کلمه شورای شهرداری شد!

شورای شهر میانه به معنی واقعی کلمه شورای شهرداری شد!

                                                  مجید سلیمانی فرد-مدرس دانشگاه                                                                                                                                           

حدود 16 سال از فعالیت و آغاز کار شوراهای اسلامی شهر و روستا می گذرد و مردم سه دوره از شورای شهر را با همه کم و کاستیها و خوبیها و بدیها پشت سر گذاشته اند و اینک شورای شهر به پله چهارم خود رسیده است و 15 ماه نیز از این مرحله سپری شده است.در این دوره از شورای شهر با افزایش تعداد اعضا از 7 نفر به 9 نفر و ورود افراد با تخصصهای مختلف این نوید را می داد که اینبار شورای شهرداری تبدیل به شورای شهر شود که متاسفانه چنین اتفاقی نیافتاد و به معنی کلمه با شورای شهرداری مواجه هستیم تا شورای شهر. بعد از انتخابات دوره چهارم بارقه ای از امید در میان همشهریان به وجود آمد که این شورا ترکیبی از افراد قدرتمند است، افرادی که در کارنامه خود دارای سابقه مدیریت،بخشداری،شهرداری و رزمندگی می باشند ولی این ترکیب در کنار هم به هیچ وجه موفق نبود و باعث گرفتاری این شورا به روزمرگی و بی برنامگی شده است. تک تک اعضا افراد قدرتمند و دارای سابقه های مدیریتی مناسبی می باشند، ولی چرا در کنار هم برآیند این نیروها مثبت نیست باید آسیب شناسی شود. بارها در مباحث شنیده ایم و گفته اند که شورای شهر باید از سیاست زدگی به دور باشد که آفت بزرگی برای شوراست،اگر کمی دقیق شویم متوجه می شویم علت اصلی عدم موفقیت شورا ، نفوذ افراد بیرون از شورای شهراست که بر تصمیمات نمایندگان شورای شهر سایه افکنده و عدم استقلال آنان را باعث شده است.

      
بعد از گذشت 15 ماه از فعالیت این دوره از شورای شهر، زمان مناسبی است که به نقد عملکردشان بپردازیم تا شاید در این مدت باقیمانده به عهدی که با خدای خود و ولی نعمتانشان بسته اند پایبند باشند. در ادامه به مواردی اشاره می کنیم:

1.بزرگترین ضعف شورای شهر چهارم عدم ارتباط با مردم و اطلاع رسانی

یکی از شعارهای تبلیغاتی اکثر اعضای شورای شهر، اطلاع رسانی شفاف به مردم و ارتباط مستمر با مردم بود ولی متاسفانه به غیر از یک سایت اینترنتی ضعیف که حدود سه ماه از آخرین به روز رسانی آن می گذرد شاهدفعالیت چشمگیری از شورای شهر در خصوص اطلاع رسانی آنها نبودیم. حداقل حق مردم این بود که در پایان سال اول شورا عملکردی از خود به مردم ارایه می دادند که این اتفاق بر خلاف اکثر شهرهای کشور اتفاق نیافتاد. عدم انعکاس شفاف فعالیت ها و اقدامات شورا، عملکرد ضعیف در برقراری ارتباط با شهروندان، عدم برگزاری جلسات محلی، عدم پاسخگویی و از همه مهمتر عدم مشارکت جویی را میتوان از آفتهای شورا نام برد.

2.عدم داشتن برنامه و نقشه راه

قطعاً همه قبول داریم که شهرمیانه سالیان متمادی است که از بی برنامگی رنج می برد، هر شهرداری که سکان هدایت شهر را برعهده گرفته است کاملا با سلیقه شخصی به مدیریت شهر پرداخته است و در حال حاضر هیچ افقی برای آینده میانه ترسیم نشده است. از شورای شهر چهارم انتظار می رفت که در همان ابتدای امر به تهیه برنامه کوتاه مدت و بلند مدت 5ساله و حتی 20 ساله مبادرت می ورزید که اما گویی آنقدر درگیر مسایل ریز شده اند که مسائل بزرگ به فراموشی سپرده شده است.

3.نظارت ضعیف بر بخشهای مختلف

یکی از مهمترین وظایف شورا، نظارت بر فعالیتهای شهرداری و حتی مسائل شهری است که متاسفانه شاهد ضعف نظارت بر عملکرد و عدم نظارت  در قسمتهای مختلف هستیم.

4.رویکرد ضعیف فرهنگی

انتظار می رفت با ارتقای درجه شهرداری میانه، مقدمات ساخت فرهنگسرا و یا حداقل ایجاد معاونت فرهنگی انجام می شد. با تبدیل شهر میانه به یک شهر آپارتمان نشین باید شورای شهر و شهرداری تمهیدات لازم برای آموزش شهروندان در خصوص فرهنگ و آداب آپارتمان نشینی و ارتقای آگاهی اجتماعی و تربیتی انجام میدادند که در این زمینه نیز شاهد اقدامی نیستیم.

5.شورای شهر مصوبه شاخصی ندارد.

با بررسی صورت جلسات سال گذشته شورای شهر که در سایت این نهاد موجود است به عینه می بینیم که اکثر مصوبات شورای شهر مربوط به مسائل جزئی و در حد شهرداری است و کمتر شاهد مصوبات قوی و تصمیمات شاخص برای آینده شهر هستیم.

6.عدم تدبیر برای درآمد زایی شهرداری

متاسفانه شهرداری میانه درآمد پایدار و متناسب با هزینه های خود ندارد، لذا ناچار است از راههایی چون فروش تراکم، پروانه های ساختمانی،جریمه های مختلف و... درآمدزایی کند. بی عدالتی و ساخت و ساز بی رویه، تنها بخشی از پیامدهای این مسیر است. پس ضروری است شورای شهر که مسئولیت تصویب بودجه شهرداری را بر عهده دارد این رویکرد را اصلاح کرده و منابع پایدار درآمد برای شهرداری پیش بینی کند.

7.عدم تشکیل شورای محلات

تا وقتی مدیریت شهری به سطح محلات گسترش نیافته نیابد انتظار بیشتری از شورای شهر داشته باشیم. شاید به جرات گفت همه نمایندگان شورای شهر ادعای تشکیل شورای محلات را داشتند ولی در عمل شعاری بیش نبود.

8.جای خالی مرکز پژوهشهای شورا

متاسفانه جای خالی چنین مرکزی در بدنه مدیریت شهری به شدت احساس می شود. نبود نگاه علمی و کارشناسی به فعالیت های شورای شهر و شهرداری باعث بروز مشکلات فراوانی شده است. دوباره کاری در پروژه های عمرانی، حاصل نبود اتاق فکر، دید کارشناسی و ضعف در مدیریت علمی می باشد.

9.پروژه های ناتمام

عدم مدیریت بر پروژه های ناتمام که از شاخص ترین آنها پروژه بازگشایی امام زاده اسماعیل(ع) و بازگشایی خیابانها و معابر از جمله کمربند جنوبی شهر و... را میتوان نام برد.

 10.کمبود خلاقیت

باید قبول کنیم که شورای شهر، مرکز تولید فکر و ایده های تازه باید باشد که همه به بدنه شهرداری تزریق شود و هم به بدنه شهر. ولی متاسفانه فعالیت های شورای شهر به صورت یک عادت در آمده است. شورای شهر علاوه بر مسائل شهرداری باید در خصوص مسائل شهری نیز صاحب نظر و طراح ایده و فکر باشد ولی متاسفانه تا کنون اینگونه نبوده است که دلیل اصلی هم آن است که دوستان باور نکرده اند که شورای شهر هستند نه شورای شهرداری.

11.عدم شناخت دقیق نیازهای شهری در حوزه های غیر عمرانی

اینکه شورای شهر را محدود به مسائل عمرانی و شهرسازی بکنیم جفا در حق نهاد شوراست. امروزه متاسفانه شهر میانه با مسائل زیادی از جمله بیکاری، اعتیاد،طلاق،آمار بالای خودکشی و جرم و جنایت و ...مواجه است که حرکتی در راستای کاهش این معضلات اجتماعی شاهد نیستیم.

12.از دست دادن کرسی شورای عالی استانهای کشور

دوره گذشته شورای شهر، نماینده شهرستان میانه مهندس صادق واعظی توانست به مدت 6سال به عنوان نماینده استان آذربایجانشرقی در شورای عالی استانها حضور یابد و به عنوان رییس کمیسیون توسعه و عمران شورای عالی استانهای کشور فعالیت نماید که متاسفانه به علت عدم هماهنگی و بی برنامگی این کرسی نیز از دست شهر میانه خارج شد.