لطفا فقط به اندازه زبان ۱۵ نفری مردم ” آینو “در ژاپن به زبان ترکی دل بسوزانید! ــ حسن راشدی

لطفا فقط به اندازه زبان ۱۵ نفری مردم ” آینو “در ژاپن به زبان ترکی دل بسوزانید! ــ حسن راشدی 

سایت تابناک در تاریخ ۱۸ تیر خبری را در سایت خود با عنوان " اقوام ایرانی آینو در ژاپن " قرار داد و در مورد پیدایشزبانآینویی در شمال ژاپن وایرانی ( البته یعنی فارسی)نامیدن زبان این قومکه فقط ۱۵ نفر به این زبان صحبت می کنند از اعمال تبعیض دولت ژاپن نسبت به این قوم و زبان مردم آنانتقاد کرد و برای نجات این زبان ۱۵ نفری چاره اندیشی کرد .

مسئولین این سایت از تمام ایران دوستان خواستند که" جهت نجات این زبان و نجات این قوم از تبعیض دولت ژاپن هر اقدامی که میدانند انجام دهند." (1)

ایکاش سایت تابناک و همکشوریهای فارس زبانی که مثل مسئولین سایت تابناک می اندیشند ، به اندازه زبان ۱۵ نفریمردم " آینو " در ژاپن ، به زبان بیش از ۳۰ میلیون ترک در ایران دل می سوزاندند و آن چیزی که برای زبان و مردم ۱۵ نفری آینو می خواستند برای زبان و مردم سی و چند میلیونی ترکان داخل ایران هم می خواستند !

شاید خالی از لطف نباشد یاد آوری کنیم که همین دو ماه و اندی پیش و در دهم اردیبهشت ماه بود که در حاشیه برنامه" نود " کودک ۶-۷ ساله آذربایجانی طرفدار تیم" تراختور " وقتی با زبان کودکانه خودشعر " دیلیم اؤلسه من ده اؤللم …. منیم دیلیم اؤلن دئییل …. باشقا دیله دؤنن دئییل "( اگر زبان من بمیرد منهم می میرم …. زبان من هرگز نمی میرد ….و تبدیل به زبان دیگر نمی شود ) را با احساس کودکانه خود خواند و این شعر از برنامه نود پخش شد ، فردای ْآن روزسایت تابناک چنان بر آشفتکه بر اثر همین بر اشفتگی ، مقاله ای را در سایت خود گذاشت وشعر این کودک خرد سال آذربایجانی را " شعر تند ضد ایرانی و علیهتمامیت ارضی " (2) ارزیابی کرد!

بر همین اساس و به دنبال این قضیه و بنا به خبرهای منتشر شده، ضرغامی مدیر عامل صدا و سیما هم جهت ادای توضیحات در این زمینه به مجلس فرا خوانده شد !

جای تعجب اینجاست که شعر این کودک خردسال که جز مفهوم دوست داشتن زبان مادری ، چیز دیگری را معنی نمی دهد از نظر گردانندگان سایت تابناک و احتمالانمایندگانی که آقای ضرغامی را به مجلس احضار کرده اند ، " ضد ایرانی و علیه تمامیت ارضی " تلقی شده است !

گویا در ایران نه تنها اصل ۱۵ قانون اساسی که کمترین حقوق فرهنگی غیر فارس زبانان ایران در تدریس و تحصیل به زبان خود در مدارس در آن قید شده اجرا شدنی نیست حتی به زعم عده ای که وزنه ای هم در کشور به حساب می آیند ، هیچ کسی و هیچ ملتی حق ندارد به زبان و فرهنگ خویش "عشق محاوره ای" هم بورزد و تنها زبان و فرهنگی که می توان به آن عشق ورزید فارسی است وگر نه دوست داشتن و عشق ورزیدن به زبانها و فرهنگهای غیر فارسی و مادری ، مفهومش ضد ایرانی بودن ، ضد تمامیت ارضی و تجزیه طلبی و پانیسماست !!

در مقابل ، سایت تابناک از پیدا شدن ۱۵ نفری از قوم" آینو " در ژاپن که در زبان آنها شماره ها شبیه فارسی و یا دری افغانی است ذوق زده شده و از اینکه احتمالا تعداد این افراد به ۱۵۰ هزار نفر می رسیده که در کشورهای روسیه و ژاپن زندگی می کردند ولی " بسیاری از والدین برای جلوگیری از تبعیض نژادی نسبت به فرزندانشان در ژاپن، هویت آینوی ایشان را (حتی از خودشان) پنهان می‌کنند. "اظها ر ناراحتی و نگرانی کرده و برای نجات زبان و قوم " آینو " از تبعیض دولت ژاپنکه در سال ۱۹۹۱ فقط ۱۵ نفر به این زبان صحبت می کردند از همه ایران دوستان کمک خواسته است !

براستی چقدر درد آور است که ترکانی که اکثریت نسبی جمعیت ایران را تشکیل می دهند و جمعیت آنها درایران بیش از سی میلیون نفر است ، دردشان شبیه " آینو "ها در ژاپن است و بسیاری از خانواده های ساکن در تهران و دیگر شهرهای فارس نشین بخاطر همان حسی که والدین قوم ۱۵ نفری " آینو " دارند از صحبت کردن به زبان ترکی خود و یاد دادن آن به فرزندانشان امتناع کرده ، تلاش می کنند با فرزندانشان به فارسی صحبت کرده و تُرک بودن خود و یا حداقل فرزندانشان را پنهان کنند تا مورد تبعیض و تمسخر قرار نگیرند ! ‌اما در این میان تنها یک فرق اساسی موجود است ، جمعیت آینوها زبانها در ژاپن ۱۵ نفر و کل آینو زبانهایی که در ژاپن و روسیه و احتمالا چین زندگی می کنند ولی دیگر به زبان آینویی صحبت نمی کنند و به زبان کشورهایی که ساکن آن هستند تکلم می کنند در کل ۱۵۰ هزار نفر تخمین زده می شود که در میان خیل جمعیت بیش از یک میلیارد و شش صد میلیون نفر جمعیت این سه کشور حتی اقلیت اندک هم به حساب نمی آیند ،‌اما ترکان ایران نزدیک به نصف و یا حداقل دو پنجماز جمعیت ۷۵ میلیونی ایران را تشکیل می دهند !

براستی آنهایی که درد ۱۵ نفر آینویی زبان ژاپن و یا ۱۵۰ هزار نفری آنها در سه کشور چین و روسیه و ژاپن را در آن دور دستها درک می کنند و به دنبال چاره این درد هستند هرگز درد بیش از ۳۰ میلیون نفری ترکان کشور خودرا حس کرده و به فکر چاره جویی افتاده اند و یا هرگز حس ناسیونالیستی افراطیبه آنها اجازه نداده در داخل کشور این درد را لمس کنند ؟!

آیا خواسته ما ترکها جز این است که ما ترکها هم مثل شما فارسها حق و حقوقی مثل شما و به نسبت جمعیتمان در ایران داریم که حد اقل از زمان حاکمیت اسلام به این سو و در طول ۱۰۰۰ سال حاکمیت مستمر اجدادمان بر این کشور ، برای حفظ و حراست آن حتی با همزبانان خود هم به نبرد پرداخته ایم ؟

اگر ما ترکها با جمعیت بیش از سی میلیونی خود بتوانیم مثل شما همکشوری های فارس زباندر مدارس و دانشگاهایمان به زبان ترکی تحصیل کنیم ، تاریخ تحریف و تحقیر شده نه ، تاریخ واقعی مان را نوشته و به شخصیتهای تاریخی مان افتخار کرده ، متون آثار ادبی خود چون کتاب دیوان لغات التُرک ، کتاب پر ارزش و جهانی دده قورقود ، دیوان فضولی و ختایی ، واقف و " حیدر بابایه سلام " شهریار را در مدارس و دانشگاههایمان یاد گرفته بر حماسه کور اوغلو ، قوچاق نبی و زینب پاشا و ستارخان و باقرخان فیلمها ساخته ، در زمینه مطالعه و یادگیری علمیآثار موسیقی سنتی ، کلاسیک و مدرن خود در دانشگاه هایمان همت گماشته و غبار از سیمای آثار فولکلوریک و غنی خود به همت محققین و دانشمندانمان برباییم ، به خلق آثار سینمایی و اجرای تئاتر به زبان غنی و موسیقیایی ترکی خود اقدام کرده به نمایش بگذاریمو به این زبان اثار ادبی جدید و مدرن آفریده و به ملت خود و دنیا ارائه دهیم، کارت عروسی ، مغازه و شرکت و موسسه و سنگ قبر پدر و مادر و عزیزان خودرا مثل شما به زبان خود بنویسمو ترک بودن خودرا بخاطر تحقیرها و توهینها و صدها دلیل دیگر پنهان نکنیم و مثل شما بر زبان و فرهنگمان افتخار کرده بر حماسه و حتی افسانه های خود ببالیمو زبان شما همکشوریها را هم در مدارس و دانشگاههایمان نه به زور و فشار و تحمیل بلکه از روی میل و رغبت ، داوطلبانه و با اشتیاق کامل در کنار زبان خود تحصییل کرده و شما هم زبان من همکشوریت را مثل من در مدارس و دانشگاههایت در کنار زبان خود یاد بگیری و وقتی بهم می رسیم نه به عنوان دیدار ارباب و رعیت و یا حاکم و محکوم ، بلکه مثل دو دوست و برادر صمیمی با حقوق مساوی و برابر در همه زمینه ها همدیگر را در آغوش گرفته و به هر کدام از زبانهای ترکی و فارسی خواستیم باهم به گفتگو بنشینیم ، چه کسی از ماها جرئت می کند شمارا پان فارسیست ، راسیست و نژادپرست خطاب کند و یا چه کسی از شماهامی تواند ما را پان تورکیست و تجزیه طلب بنامد ؟

همکشوری فارس زبان! من تا به حال در هیچکدام از تشکیلات و احزاب ترکها چه در ایران و چه در کشورهای دیگر ندیدمترکها نامگذاری احزاب و تشکیلات خودرا با پیشوند "‌ پان " شروع کنند که خود اینواژه و یا پیشوند ، نماینده افراط گری در هر آرمان و ایده است ؛ اما این را در احزاب و تشکیلات همزبانان شما دیدمو می بینم .

حزب " پان ایرانیسم " که در اصل اهدافپان فارسیستی را دنبال می کند یکی از این احزاب است کهاز دهه بیست و زمان محمد رضا تشکیل شده و بعد از انقلاب اسلامی هم همچنان فعال بوده و هست و نامه رهبر آن دکتر محسن پزشکپور نماینده مجلس شورای ملی در زمان شاهرا ، بعد انقلاببه رئیس جمهور سابق سید محمدخاتمی هم دیده ام ، رهبران این حزب اصلا اعتقادی به وجود غیر فارس زبانان در ایران و نقشه ترسیمی خود به نام " ایران بزرگ "که از قیرقیزستان ،‌ازبکستان ، قزاقستان و ترکمنستان در آسیای میانه گرفته تا کوههای قفقاز و شرق ترکیه ادامه دارد ، ندارند ؛ اما ما ترکهاکه حتی به اندازه ارمنیهای ۱۵۰ هزار نفری ایران از حق تحصیل به زبان خود در مدارس و دانشگاهها هم بهره ای نداریم وقتی صحبت از حق تحصیلبه زبان ترکی به میان می آوریمبه وسیله همین پان ایرانیستها و دیگر همزبانان شما به پان تورکیسم متهم می شویم !

به راستی تا به حال همزبانان شما گفته اند حقوق فرهنگی و تحصیل ما ترکها به زبان خودمان با جمعیت چند ده میلیونی در این کشور چقدر است و بیشتر از آن خط قرمز شما همکشوریهای فارسبه حساب می آید واگر پا روی این خط قرمز بگذاریممی توانیمپان تورکیست و تجزیه طلب به حساب بیائیم ؟

ملتی که حتی حق تحصیل در حد ابتدایی در کشور خود ندارد چطور می تواند " پان تورکیست " شود و همه ترکهای دنیا را متحد کند تا حقوق غیر ترکها را زیر پا بگذارد ؟ولی آنهایی که خودرا صاحب بلامنازع کشور می دانند و هیچ حقی هم از حقوقی که خود از آن برخوردارند به دیگر ملل و اقوام داخل کشور قائل نیستند و فکر الحاق سرزمینهای کشورهای دیگر را هم در سر می پرورانند می توانند دموکرات نامیده شوند ؟

آیا بجای اجرای تئوریهای پوچ نژاد برتر و زبان برتردر کشورو یا پیش گرفتن سیاست نخ نما شده تحقیر زبانها و فرهنگها و مستحیل کردنآنها در زبان و فرهنگ حاکم که به تفرقه و دشمنی و تضاد در جامعه منجر می شود بهتر نیست حداقل به اندازه آن ۱۵ نفر آینویی زبانهای ژاپن توجهی به زبانها و فرهنگهای غیر فارسی کشور شود و تا دیر نشده با واقعیتها کنار آمدهو حقوق همه ملل و اقوام در کشور به رسمیت شناخته شدهو بر اساس کثرت جمعیت ، غیر فارسها هممثل همکشوریهای فارس زباناز تمام حقوق و مزایای مادی ومعنوی کشور برخوردار شوند و حس نفرت و انزجارو حاکمو محکوم به دوستی و احترام متقابل تبدیل شود ؟