اگر ناراحت و غمگین هستید این داستان را بخوانید

اﯾﻦ داﺳﺘﺎن رو دوﺳﺘﻢ ﺑﺮام ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدﻩ و ﻗﺴﻢ ﻣﯽﺧﻮرد ﮐﻪ واﻗﻌﯿﻪ  دوﺳﺘﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ از دﻩ ﭘﺪری ﺗﻮ ﺷﻤﺎل ﻃﺮف اردﺑﯿﻞ، ﺟﺎی اﯾﻨﮑﻪ از ﺟﺎدﻩ اﺻﻠﯽ ﺑﯿﺎد، ﯾﺎد ﺑﺎﺑﺎش اﻓﺘﺎدﻩ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘه جاده!ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺎ ﺻﻔﺎ ﺗﺮﻩ و از وﺳﻂ ﺟﻨﮕﻞ رد ﻣﯿﺸﻪ اﯾﻨﻄﻮری ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯿﮑﻨﻪ  ﻣﻦ  ﺣﺮف ﺑﺎﺑﺎم رو ﺑﺎور ﮐﺮدم و ﭘﯿﭽﯿﺪم ﺗﻮ ﺧﺎﮐﯽ.

ﺑﯿﺴﺖ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ از ﺟﺎدﻩ دور ﺷﺪﻩ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﯾﻬﻮ ﻣﺎﺷﯿﻨﻢ ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪ و ﻫﺮﮐﺎری ﮐﺮدم روﺷﻦ نمی ﺸﺪ.وﺳﻂ ﺟﻨﮕﻞ، دارﻩ ﺷﺐ ﻣﯿﺸﻪ، ﻧﻢ ﺑﺎرون ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺖ.اوﻣﺪم ﺑﯿﺮون ﯾﮑﻤﯽ ﺑﺎ ﻣﻮﺗﻮر ور رﻓﺘﻢ دﯾﺪم ﻧﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ، ﻧﻪ از ﻣﻮﺗﻮر ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﺮ در ﻣﯿﺎرم!!  > >>راﻩ اﻓﺘﺎدم ﺗﻮ دل ﺟﻨﮕﻞ، راﺳﺖ ﺟﺎدﻩ ﺧﺎﮐﯽ رو ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﻣﺴﯿﺮم رو اداﻣﻪ دادم.

دﯾﮕﻪ ﺑﺎرون ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺗﻨﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد.ﺑﺎ ﯾﻪ ﺻﺪاﯾﯽ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ، دﯾﺪم .ﯾﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﯿﻠﯽ آرام وﺑﯽﺻﺪا ﺑﻐﻞ دﺳﺘﻢ واﯾﺴﺎد ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﯽﻣﻌﻄﻠﯽ ﭘﺮﯾﺪم ﺗﻮش. اﯾﻨﻘﺪر ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ اﯾﻦﮐﻪ ﺗﻮی ﻣﺎﺷﯿﻨﻮ ﻧﯿﮕﺎ ﮐﻨﻢ ﻫﻢ ﻧﺒﻮدم > >> > >>وﻗﺘﯽ روی ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻋﻘﺐ ﺟﺎ ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﺳﺮم رو آوردم ﺑﺎﻻ واﺳﻪ
ﺗﺸﮑﺮ دﯾﺪم ﻫﯿﺸﮑﯽ ﭘﺸﺖ ﻓﺮﻣﻮن و ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺟﻠﻮ ﻧﯿﺴﺖ!! ﭘﺸﻤﻢ رﯾﺨﺖ.داﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﻣﯿﻮﻣﺪم ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﯾﻬﻮ ﻫﻤﻮﻧﻄﻮر ﺑﯽ ﺻﺪا راﻩ اﻓﺘﺎد. ﺧﯿﻠﻲ ﺧﯿﻠﻲ آروم، ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﺻﺪاﯾﻲ > >> > >>ﻫﻨﻮز ﺧﻮدم رو ﺟﻔﺖ و ﺟﻮر ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺗﻮ ﯾﻪ ﻧﻮر رﻋﺪو ﺑﺮق دﯾﺪم ﯾﻪ ﭘﯿﭻ ﺟﻠﻮﻣﻮﻧﻪ! > >> > >>ﺗﻤﺎمﺗﻨﻢ ﯾﺦ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد. ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺣﺘﯽ ﺟﯿﻎ ﺑﮑﺸﻢ > >> > >>ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر داﺷﺖ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻃﺮف درﻩ. > >> > >>ﺗﻮ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎی آﺧﺮ ﺧﻮدم رو ﺑﻪ ﺧﺪا اﯾﻨﻘﺪر ﻧﺰدﯾﮏ دﯾﺪم ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺰرگ ﺧﺪا ﺑﯿﺎﻣﺮزم اوﻣﺪ ﺟﻠﻮ ﭼﺸﻤﻢ.

> >> > >>ﺗﻮ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎی آﺧﺮ، ﯾﻪ دﺳﺖ از ﺑﯿﺮون ﭘﻨﺠﺮﻩ،اوﻣﺪ ﺗﻮ و ﻓﺮﻣﻮن رو ﭼﺮﺧﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺟﺎدﻩ. از ﺗﺮس زﺑﻮﻧﻢ ﺑﻨﺪ اوﻣﺪﻩ ﺑﻮد > >> > >>.ﻧﻔﻬﻤﯿﺪم ﭼﻪ ﻣﺪت ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮدم اوﻣﺪم وﻟﯽ ﻫﺮ دﻓﻌﻪ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ درﻩ ﯾﺎ ﮐﻮﻩ ﻣﯿﺮﻓﺖ، ﺑﺎز ﻫﻤﻮن دﺳﺖ ﻣﯿﻮﻣﺪ و ﻓﺮﻣﻮن رو ﻣﯿﭙﯿﭽﻮﻧﺪ. ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﺻﺪاﯾﻲ و ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻛﺖ اﺿﺎﻓﻲ

 > >> > >>دﻧﺪونﻫﺎم ﻛﻠﯿﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮدم ﻫﺮ آن ﻣﻤﻜﻨﻪ ﺳﻜﺘﻪ ﻛﻨﻢ. ﺻﺪاي ﺗﺎﻻپ ﺗﺎﻻپ ﻗﻠﺒﻢ رو ﻣﻲ ﺷﻨﯿﺪم. از دور ﯾﻪ ﻧﻮری رو دﯾﺪم و ﺑﻪ ﻧﻈﺮم اوﻣﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﯾﻪ آﺑﺎدي ﺑﺎﺷﻪ. ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﻢ ﺗﺮدﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدم راﻩ ﻧﺪادم. در رو ﺑﺎز ﮐﺮدم و ﺧﻮدم رو اﻧﺪاﺧﺘﻢ ﺑﯿﺮون .

 > >> > >>.اﯾﻨﻘﺪر ﺗﻨﺪ ﻣﯿﺪوﯾﺪم ﮐﻪ ﻫﻮا ﮐﻢ آوردﻩ ﺑﻮدم دوﯾﺪم ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آﺑﺎدی ﮐﻪ ﻧﻮر ازش ﻣﯿﻮﻣﺪ > >> > >>.رﻓﺘﻢ ﺗﻮی ﻗﻬﻮﻩ ﺧﻮﻧﻪ و وﻟﻮ ﺷﺪم رو زﻣﯿﻦ ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻫﻮش اوﻣﺪم ﺟﺮﯾﺎن رو ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدم > >> > >>وﻗﺘﯽ ﺗﻤﻮم ﺷﺪ، ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮدﻧﺪ .

 > >> > >> > >> > >> > >>ﯾﻬﻮ در ﻗﻬﻮﻩ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺎز ﺷﺪ و دو ﻧﻔﺮ ﺧﯿﺲ اوﻣﺪن ﺗﻮ، ﯾﮑﯿﺸﻮن داد زد: > >> > >>ﻣﻤﺪ ﻧﯿﮕﺎ! اﯾﻦ ﻫﻤﻮن اﺣﻤﻘﯿﻪ ﮐﻪ
وﻗﺘﯽ ﻣﺎ داﺷﺘﯿﻢ ﻣﺎﺷﯿﻨﻮ ﻫﻞ ﻣﯿﺪادﯾﻢ ﺳﻮار ﺷﺪﻩ ﺑﻮد.