☂✖‿✖رفاقت،چه غریبی☂✖‿✖ + آهنگ نارفیق

اسپیکرا روشن

تو این مطلب امتیاز نمیخوام فقط مطلبو بخونین

الآن که دارم می نویسم دلم خیلی از آدما پره....از آدمای اطرافم خسته شدم!

دلم از نامردی هاشون،نفهمی هاشون،کج فهمی هاشون،....پره....خیلی پر!

آدمایی که وقتی میخوان تریپ صمیمی بردارن میگن "درکت میکنم" و این حرفشون فقط واسه خالی نموندن عریضه اس.....این حرفشون گاهی از صدتا نگاه احمقانه واسم دردناک تره....

آدمایی که حداقل نبودنشون این حسن رو داره که به تنهاییت اضافه نمیشه....ترجیح میدم کنارم هیچکس نباشه تا یه مشت نفهم دورم ول بخورن...!

تو وب یکی از دوستام از یه بچه ی ۵ ساله نوشته بود....از درک اون بچه از واژه ی دوستی:

"یه دوست که از پشت به دوستش توپ نمیزنه!!!!"

کاش بقیه هم حداقل قد این بچه حالیشون بود....آدمایی که چند برابر سن این بچه رو دارن اما نصف اون هم از مفهوم دوستی نمیفهمن....

آدمایی که هیچ کاری واست نمیکنن و همیشه خودشونو ارجعییت میدن اما ازت توقع رفاقت واقعی رو دارن....آدمای که انگار تو حراجی زندگی میکنن!!!آدمایی که رفاقت واسشون اونقدر بچگانه اس درحدی که باهاشون تا آبخوری بری(یه کم اغراق+مزاح)

من همیشه یکی از دوستامو به بیخیالی نسبت به این آدما دعوت میکنم اما وقتی یهو چشاتو باز میکنی و میبینی تعداد چیزایی که به انت گرفتی چقدر زیاده....دلت مثل من این قدر پر میشه..

+گاهی با خودم می پرسم:

"ته تنهایی کجاس؟؟؟"