هدیه شبکه های ماهواره فارسی زبانان؛ کاری می کنیم که ایرانی ها زنان خود را به نمایش بگذارند!+عکس

به گزارش عمارنامه به نقل از با حجاب، کنترل را در دست می گیرد و ماهواره اش را روشن می کند. روی مبل لم می دهد. ذهنش درگیر سریال مورد علاقه اش بود. تمام تلاشش  را کرده تا بعد از کار سریع به خانه برسد تا تکرار آن را ببیند. از وقتی تنها شده تنها سرگرمی اش دیدن این سریال ها است.

از زمانی که ماهواره اختراع شده تاکنون حدود ۲۰ هزار شبکه ماهواره‌‌ای در جهان فعال است. این در حالی است که کشور استرالیا با ۷/۶ میلیون کیلومتر مربع مساحت تنها دارای ۵ شبکه تلویزیونی هر یک با چند کانال در سطح ملی است و مردم این کشور برای دیدن شبکه های دیگر باید هزینه پرداخت کنند.

در کانادا نیز این وضعیت وجود دارد. مردم این کشور با پرداخت هزینه اشتراک معمولی تنها قادر به دیدن چند کانال هستند و برای دیدن برنامه های ورزشی، تفریحی و علمی باید هزینه بیشتری پرداخت کنند. نکته جالب این است که با وجود پرداخت هزینه تلویزیون توسط مردم، باز هم تمامی کانال ها به شکل وحشتناکی در بین برنامه های خود اقدام به پخش آگهی می کنند. بینندگان تلویزیون در انگلستان، برای هر خانه سالیانه حدود ۱۵۰ پوند عوارض می دهند. در کشورهای دیگر نیز این روند وجود دارد. اما سوال این جاست که چرا در حالی که یک میلیارد نفر چینی زبان و ۸۰۰ میلیون نفر فرانسوی زبان در دنیا داریم، فارسی زبانان، بر تمامی‌ آن‌ها ترجیح دارند و با هزینه های زیاد این تعداد شبکه رایگان را در اختیار ما قرار می دهند؟

به گزارش باحجاب، در کل جهان ۳۰۰ ماهواره تلویزیونی فعال است، که از این تعداد ۱۱۶ ماهواره فضای ایران را پوشش می‌دهند. شبکه‌های فارسی‌زبان که فقط برای فارسی‌زبانان و خصوصاً ایرانی‌ها برنامه تولید و پخش می‌کنند، هم‌اکنون به بیش از ۱۶۰ کانال رسیده است.

اما ماهواره‌هایی که در فضای ایران فعالند، امکان دریافت حدود ۱۸ هزار شبکه تلویزیونی را فراهم کرده‌اند و از این تعداد حدود ۲ هزار شبکه را با دیش‌های معمولی می‌توان با کیفیت بالا دریافت کرد.

بررسی‌ ها نشان می‌ دهد، در بین این شبکه‌ ها:

*۳۸۰ کانال به صورت شبانه روزی در حال پخش موسیقی، کلیپ، رقص، آهنگ‌های درخواستی و کنسرت هستند.
*حدود هزار و ۲۰۰ شبکه در خلال برنامه‌های خود، کلیپ‌ها و شوهای موزیکال پخش می‌کنند.
*حدود ۸۰ شبکه به نمایش مد و لباس اختصاص دارند.

شبکه‌ های فارسی‌زبان در ابتدای راه‌اندازی، بیشتر موضوعات سیاسی را دنبال می‌کردند، لکن هم‌اکنون وارد حوزه فرهنگ شده، تغییر و تحولات فرهنگی را به صورت هدفمند در ایران دنبال می‌کنند. اما موسسان این شبکه ها چه کسانی هستند و چرا این هزینه ها را پرداخت می کنند؟

نخست‌وزیر اسرائیل از آمریکا خواست تا تغییر رژیم را در دو کشور عراق و ایران دنبال کند، و این کار را در عراق با حمله نظامی و در ایران با پخش برنامه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای با محتوای غربی انجام دهد. وی گفت جریان فرهنگ عامیانه غربی به داخل ایران، می‌تواند منجر به براندازی جمهوری اسلامی شود.

بنیامین نتانیاهو با اشاره به وجود هزاران دیش ماهواره در ایران، به «کمیته اصلاح دولتی» [یک نهاد دولتی در آمریکا] گفت که آمریکا می‌تواند با پخش سریال‌های شبکه فاکس که «افراد زیباروی جوان را در وضعیت‌های متنوعی از برهنگی نشان می‌دهند که زندگی‌های فریبنده و مادی‌گرایانه و رابطه‌های بی قید و شرط دارند» یک انقلاب را علیه حکومت این کشور برانگیزد.

وی به این کمیته گفت: «با پخش این سریال ها جوانان ایرانی دلشان از این لباس‌های دلپسند، استخرها و زندگی‌های پر زرق ‌و برق که در این سریال‌ها می‌بینند خواهند خواست.»

 

 
هم چنین چندی پیش مدیر عامل شبکه فارسی زبان فارسی وان ( farsi1 ) مهمان برنامه صدای آمریکا ( VOA ) بود. وقتی مجری برنامه از او پرسید: برنامه آینده شما چیست؟ او گفت تا سال ۲۰۲۰ کاری می کنیم که مردهای ایرانی خودشان زن هایشان را برای نمایش دادن از خانه بیرون بفرستند.

مجری برنامه گفت: مگر می شود مردهای ایرانی با آن همه غیرت این کار را بکنند؟

در جواب این سوال مهمان برنامه گفت: وقتی در آب صد درجه یک قورباغه را بیندازی یک دفعه بیرون می پرد، چون خیلی داغ است، اما وقتی یک قورباغه را در آب خنک بیندازی، برایش خیلی خوب است و وقتی آرام آرام آب جوش بیاید، قورباغه با اینکه گرمش است و می خواهد بیرون بپرد اما دیگه توانی برای بیرون پریدن ندارد. ما کاری می کنیم که زن های ایرانی آرام آرام تا جایی پیش بروند که دیگر خودشان بدانند که راهی برای برگشت ندارند.
گردانندگان این شبکه ها چه کسانی هستند و چه کسانی از این شبکه ها حمایت می کنند؟

پر ببیننده ترین شبکه‌های فارسی زبانی که در حال فعالیت و پخش برنامه‌های ضد دینی و ضد فرهنگی کشورمان می‌باشند، عبارتند از:

شبکه خبری بی‌ بی‌ سی فارسی؛ شبکه دولتی انگلیس که دقیقا چند ماه قبل از انتخابات ریاست‌ جمهوری دهم و پس از ماه ها آموزش و آزمون برای جذب نیرو از رسانه های ایرانی سرانجام در دی‌ماه سال ۸۷ با اهداف مشخص، تأسیس شد. در مورد این شبکه «گوردن براون» وزیر آن وقت دارایی انگلیس، که مدتی بعد به نخست وزیری رسید، حرف جالبی زد. او گفت: «دولت انگلیس ۲۲ میلیون دلار برای تأسیس این شبکه اختصاص داده و بودجه سالیانه این شبکه هم از سوی دولت انگلیس تأمین می‌شود.» هم چنین فرح پهلوی نیز در بازدیدی که از بی بی سی فارسی داشت، ۵۰۰ هزار دلار به این شبکه تقدیم کرد و اشرف پهلوی نیز سود یکی از سپرده‌های مالی هنگفت خود را به بی بی سی پیشکش کرد.

این شبکه تلاش کرده بود هر آنچه که دیگر شبکه های ماهواره ای سیاسی در خود نداشتند یک جا جمع کند. استفاده از مجریان و خبرنگاران خوش سیما، جوان و حرفه ای که برخی از آن ها نیز از داخل کشور به آن شبکه رفته بودند موجب شد تا مدیران این شبکه تمامی اهداف سیاسی خود را در ظاهری جذاب ادامه دهند. در این شبکه قرار نبود خط فکر سیاسی بنیانگذاران آن را بصورت مستقیم بیان شود و این بار سنگین به عهده مهمانان به ظاهر موجه برنامه های خبری و سایر برنامه های به ظاهر فرهنگی و مستند این شبکه بود تا بی بی سی فارسی هیچ گونه جهت گیری مستقیم نداشته باشد. این شبکه تلاش کرد از نقاط ضعف شبکه هایی مانند VOA استفاده کند و تا آنجا که ممکن است خود را به مردم ایران نزدیک نشان دهد و از این طریق اثرگذاری این شبکه نیز تا حدودی بالاتر رفت.

برنامه های چند ساعته برای مناسبت های مختلف، نمایش فیلم های مستندسازان داخل کشور، اشراف نسبی به موضوعات اجتماعی روز مردم(بخاطر استفاده از نیروهای جوان و به روز) و همچنین پاتک های زیرکانه این شبکه به رقیب دیرینه خود یعنی آمریکا در قالب خبرها و گزارش ها، برنامه ها را برای مخاطبان جذاب تر می کند. بی بی سی فارسی کوچکترین اتفاقات روز کشور را در کمترین لحظه پوشش می دهد و با توجه به اتفاقات روز، ساعت پخش ویژه برنامه های خود را تغییر می دهد تا مخاطبان بیشتری را به سمت خود جذب کند.شبکه‌ای که مضاف بر اهداف سیاسی و جنجال‌سازی علیه کشورمان، شبهه ‌افکنی در اعتقادات و باورهای دینی مردم را هم دنبال می‌کند.

آیا تاکنون با خود فکر کرده اید که چرا درحالی که دولت انگلیس با بحران‌های گسترده اقتصادی، بیکاری کارگران و اعتراضات عمومی‌ مواجه است، بی بی سی فارسی با افزایش بودجه، پیگیر اهداف خاص دولت انگلیس است؟ چرا مردم جزیره‌ انگلیس برای مشاهده‌ کانال‌های مختلف بی.‌بی.‌سی داخلی باید هزینه و مالیات بپردازند، اما این تلویزیون به صورت رایگان برای مردم فارسی زبان برنامه پخش می‌کند؟! یا حتی یک نکته مثبت از ایران در گزارش‌های بی.بی.سی پخش نمی‌شود؟ چرا تلویزیون BBC فارسی که با شعار اخبار بی‌طرفانه پا به عرصه گذاشت، در پوشش اخبار جهت‌دار فرقه ضاله بهائیت کاملا یک‌ طرفه عمل کرده است؟ چرا با وجود تعطیلی و کاهش ساعات برنامه‌های بی بی سی روسی، عربی، اردو و… برنامه‌های بخش بی بی سی فارسی افزایش یافته؟ چرا اکثر کارمندان بی بی سی، بهایی و از فرزندان طلاق هستند؟

 

شبکه من و تو؛ شبکه‌ای تلویزیونی که در انگلیس و با بودجه خاندان پهلوی، در سال ۲۰۱۰ تأسیس شد. این شبکه به عنوان یکی از مهاجمان پر قدرت شبکه های ماهواره ای به ایران شناخته شد. در روزهای اولیه تأسیس من و تو، اکثر ساعت کنداکتور برنامه هایش خالی بود با راه اندازی آکادمی موسیقی راه یک ساله را در عرض یک ماه طی کرد و توانست مخاطبان زیادی را به سمت خود جذب کند. در ابتدا حساسیت ها روی این شبکه آنچنان نبود اما پس از آکادمی و شروع برنامه های تازه این شبکه، خط فکری آن مشخص شد. این شبکه در صدد بود تا خاندان پهلوی را تطهیر کند و با مستند‌ات جهت‌دار، انقلاب اسلامی ایران را پدیده‌ای جلوه دهد که مانعی جدی بر سر راه توسعه و پیشرفت ایران است. شبکه من و تو که دقیقا از همان اصول و ترفندهای حرفه ای بی بی سی فارسی استفاده می کند با مطالعه روی خلأهای برنامه سازی در داخل کشور نیروی خود را بر پوشش این حفره ها قرار داده است.

من و تو، انرژی خود را روی برنامه های سرگرمی گذاشت و به عنوان مکمل شبکه بی بی سی فارسی درآمد. در برنامه های این شبکه از نشان دادن مستقیم روابط بی بند و بار و شکستن افراطی هنجارهای اجتماعی مانند شبکه های فارسی وان و جم خبری نبود و همه چیز در لایه های زیرین دنبال می شد. شبکه من و تو زیرکانه می کوشید اعتماد مخاطبانش را به عنوان یک شبکه خانوادگی مفرح کسب کند.

به طور خلاصه هدف از تأسیس این شبکه، تغییر سبک و روش زندگی مردم کشورمان و هجوم به ارزش و باورهای دینی و اسلامی بوده و به نوعی می‌توان گفت که تکمیل کننده شبکه خبری بی بی سی فارسی است.
 

شبکه پی ‌ام‌ سی؛ شبکه ماهواره‌ای فارسی‌زبان دیگری که مرکز آن در کشور امارات قرار داشت و به پخش موسیقی می‌پرداخت. البته این شبکه موسیقی ‌محور، تمام سعی و تلاش خود را بر این قرار داده بود که ذائقه و سلیقه مخاطب را به موسیقی‌های غربی تغییر دهد. از مهرداد اسماعیلی کیا به عنوان مدیر شبکه PMC نام برده می شود. شبکه ای که برای جا باز کردن در دل مردم و حتی در بین قشر متدین تمهیدات ویژه ایی را به کار گرفته است. به عنوان مثال برنامه های این شبکه در ایام سوگواری قطع می شود و کلیپ های دارای مضامین سیاسی اجازه پخش از این شبکه را ندارند. هم چنین تا سال های سال این شبکه فقط در محدوده ایران پخش می شده و ایرانیان ساکن اروپا و آمریکا از وجود چنین شبکه ای بی خبر بودند.

 

شبکه فارسی ‌وان؛ فارسی وان حاصل سرمایه گذاری مشترک گروه موبی و کمپانی نیوز کورپوریشن است. گروه موبی در سال ۲۰۰۲ توسط سعد محسنی، استرالیایی افغان تبار و خواهر و دو برادرش تاسیس شد و کمپانی نیوز کورپوریشن متعلق به فردی به نام روبرت مرداک – امپراتور رسانه ای – است که چهارمین مرد ثروتمند آسیاست. روبرت مرداک دارای ۶۰ شبکه تلویزیونی به ۱۳ زبان مختلف است، که روزانه حداقل ۳۰۰ میلیون مخاطب را به خود جلب می کند. همین طور مسئولیت ۱۰۰ روزنامه و مجله معتبر؛ همچون دیلی تلگراف، وال استریت ژورنال، تایمز، ساندی تایمز، نیویورک پست و نیز شبکه های خبری معروفی؛ همچون فاکس، فاکس نیوز و اسکای نیوز و سایت هایی همچون «مای اسپیس» بر عهده این فرد است.

۱۰ میلیون دلار رقمی است که گفته می شود برای راه اندازی این شبکه هزینه شده و شبکه زمزمه نیز از دیگر شبکه های متعلق به این امپراتوری است. شبکه فارسی وان بسیار پیچیده عمل می کند. در ظاهر هیچ نشانی از مخالفت با آموزه های ارزشی و دینی نشان نمی دهد و حتی برای مناسبت های خاص مذهبی هم پیام تبریک و تسلیت می دهد اما سریال های نشان داده شده در این شبکه، چیز دیگری را نشان می دهد. از سینا ولی الله به عنوان یکی از تهیه کنندگان و مدیران اصلی فارسی وان نام برده می شود و در کنار او سارا رهبری به عنوان معتمد مرداک به عنوان مسئول خرید سریال و هماهنگی برای دوبله در شبکه فارسی وان مشغول به کار است.

البته شبکه های فارسی زبان دیگری نیز در راستای همین اهداف در حال فعالیت و پخش برنامه های خود هستند که هر روز نیز تعدادشان در حال افزایش است.