همیشه دوست داشتم بفهمم که چه چیزی آدم ها را اینقدر عوض میکند. چه چیزی باعث میشود فراموشی بگیرند و یادشان برود گذشته و خوبی هایی که در حقِ شان شده است را... دلم میخواست بفهمم انسانیت را کجای زندگیِ شان گم کرده اند. گذشت را ...

بعضی آدم ها را نمی شود داشت فقط می شود یک جور خاصی دوستشان داشت ... اصلا به آخرش هم فکر نمی کنی...... آنها برای اینند که دوستشان بداری آن هم نه دوست داشتن معمولی نه حتی عشق.... یک جور خاصی دوست داشتن که اصلا هم کم نیست.... این آدم ها...

تو دنیا که داره با سرعت نور به سمت بی رحمی تنهایی پیش میره یه دوست خوب داشتن یه نعمت یه نواوری جدید محسوب میشه>>؟یکی که بتونه چشم بسته حرفای چشمت تو بخونه یه دوست که تو دنیا امروز یه خلوتگاه امن برای تنهایی ادم بشه. دوست خوب داشتن نعمت اما گاهی باید یاد بگیرم چه جوری دوستا...