گاهی یک قاب عکس است.دریچه یک خاطره برای صاحب آن،تا در گذر عمر گاه با حسرت و گاه با امید با آه و ناله ای یاد می شود.طاقچه و دیوار هیچ خانه ای بدون این یادها نیست.هر چند گذری است.و بیشتر از صد سال عمر نخواهد کرد.تا در نقطه پاشیدن وجه اشتراک تسلسل نسلی در سطل آشغال یا گنج انباری گرد فراموشی بر آن نشیند...

یک یاد ماندنی روزگار بازی زیبایی دارد.گاهی چنان اتفاقاتی در طول زندگی آدم می افتد.که بر گذشته به دید حسرت نگاه می کند.آن حوداث برای هر کسی یک درس بزرگی از زندگی را می دهد. در سال 1366 هجری شمسی آقای محمد علی رئوفی دبیر علوممان در مدرسه راهنمایی شهید رجایی چابهاربود.قسمت شد.بعداز سالها از...