در همه جای این زمین ، همنفسم کسی نبود زمین دیار غربت است ،‌ از این دیار خسته ام کشیده سرنوست من به دفترم خط عذاب از آن خطی که او نوشت به یادگار خسته ام در انتظار معجزه ، فصل به فصل رفته ام هم از خزان تکیده ام ، هم از بهار خسته ام ...

خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا گذری کن که ز غم راهگذر نیست مرا گر سرم در سر سودات رود نیست عجب سر سودای تو دارم غم سر نیست مرا ز آب دیده که به صد خون دلش پروردم هیچ حاصل به جز از خون جگر نیست مرا بی رخت اشک همی بارم و گل می‌کارم غیر از این کار کنون کار دگر نیست مر...

نبض مرا بگیر، نبضم نمی‌زندانگار مرده‌ام، انگار رفته‌امدر برزخی که توآرام خفته‌ای با چشم‌های باز، خوابیده‌ای ولیاین بار چشم تو، بیمار و خسته نیست چشمان باز تو، لبخند می‌زنداما سکوت تو، حرفی نمی‌زند بیدار شو بخند، بیدار...

#خوبی ؟! #خوبی؟ از آن سوال های مبهم است. یعنی از آن سوال هایی که خیلی مهم است چه کسی آن را بپرسد. مثلا زیور خانوم، زن عباس آقای بقال، وقتی از آدم می پرسد #خوبی؟ برایش مهم نیست تو خوبی یا نه. فقط می خواهد چند لحظه تو را معطل کند که حسابی وراندازت کند تا فردا شب که با صغری خانوم...