دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم وین دردِ نهان سوز نهفتن نتوانمتو گرمِ سخن گفتن و از جامِ نگاهت من مست چنانم که شنفتن نتوانمشادم به خیالِ تو چو مهتابِ شبانگاه گر دامنِ وصلِ تو گرفتن نتوانمبا پرتوِ ماه آیم و چون سایه ی دیوار گامی ز سرِ کوی تو رفتن نتوانمدور از تو، منِ سوخته در دامنِ شب...