فروغ فرخزاد یه جایی میگه: "نمیدانم چرا تحمل جمعیت را ندارم، چرا تحمل زندگی فامیلی را ندارم. تا دور هستم دلم میخواهد نزدیک بشوم و نزدیک که میشوم میبینم اصلا استعداش را ندارم.." چقدر قشنگه.....

نمی دانم چه می خواهم خدایابه دنبال چه می گردم شب و روزچه می جوید نگاه خسته منچرا افسرده است این قلب پر سوزز جمع آشنایان می گریزمبه کنجی می خزم آرام و خاموشنگاهم غوطه ور در تیرگی هابه بیمار دل خود می دهم گوشگریزانم از این مردم که با من به ظاهر همدم ویکرنگ هستندولی در باطن از فرط حقارتبه د...

وداع : از مجموعه شعر "اسیر" اشعار فروغ فرخزاد می روم خسته و افسرده و زار سوی منزلگه ویرانه خویش به خدا می برم از شهر شما دل شوریده و دیوانه خویش می برم تا که در آن نقطه دور شستشویش دهم از رنگ نگاه شستشویش دهم از لکه عشق زین همه خواهش...