زنده در گوریم و ما را آگهی از خویش نیست دیر بازی در فشاریم و امیدی پیش نیست زندگانی را رها کردیم و تنها بر نفّسها زنده ایم این نفسهای پسین هم جز مشقت بیش نیست زرپرستان کعبه آمال خود کردند زر اغنیا سیرند و کس را محنت درویش نیست محتسب مست غرور مکنت و قدرت شده مسخ گشته آدمی دیگر مآل اندیش ...