مسؤل کُرد ، نامسؤل تُرک ، مسئله این است / ما شروع کردیم ، کردها و اعراب اهواز مجوز گرفتند ، ما دستگیر شدیم.
بر اساس اخبار منتشره در سایتهای محلی کردستان ایران (همچنین اعراب اهواز که دیروز خبرتصویری اش منتشر شد) و با استناد به تصاویر زیر ، روز دوم اسفندماه سال جاری فستیوالی با نام ناسنامه من ( شناسنامه من ) برای گرامی داشت روز جهانی زبان مادری در محل سالن فرهنگ و ارشاد اسلامی شهر بانه با مجوز رسمی برگزار شد. فارغ از هر چیزی باید بگوئیم که از این خبر بسیار خشنود گشتیم اینکه برخی از اقلیتهای غیر فارس در ایران توانسته است برای این روز مهم مراسمی را برگزار کند جای بسی خوشحالی است .
اما مسئله این است که کمپین کسب مجوز رسمی برای گرامیداشت روز جهانی زبان مادری در ایران از طرف فعالین مدنی آذربایجان شروع گشت بیش از 1 ماه فعالین غیور آذربایجانی در جای جای میهن به تبلیغ این روز پرداخته و چشم انتظار مسولینی بودند که متاسفانه در عین بی مسولیتی نه تنها مجوز ندادند بلکه با بهانه های واهی جلوی فعالین سنگ انداز ی کرده و در نهایت چندین تن از فعالین زبان مادری را دستگیر کردند .
آری این درست است که نگاه امنیتی مرکز نشینان به آذربایجان در قیاس با سایر اقلیتهای قومی ( اقلیت نه به معنای کثرت نفوس ) در ایران بیشتر از هر قومی است ولی بیائید کمی هم به اصطلاح از ماست که برماست نظری افکنیم ، بیائید در کنار انتقاد از مرکزنشینان و برخی عناصرضد ترک نفوذی در بدنه حکومت، به عناصر خوش خدمت خودی که چه عرض کنییم زیادی خوشمزه و یا همان اصطلاح عامیانه ... که ما معذور از نوشتنش هستیم بنگریم .
می خواهیم از جناب استاندار و فرماندار تبریز بپرسیم آیا بهانه عدم وجود روز جهانی زبان مادری در تقویم رسمی کشور تنها برای آذربایجان و تبریز مصداق دارد یا اینکه شهرستان کوچک بانه جزئی از ایران نیست ؟ آقای استاندارمحترم جناب جبارزاده بهتر است بدانید که تبریز و آذربایجان با بیشنه ای به پهنای شکل گیری تاریخ و قسمتی که از دیر باز بعد از پایتخت والی آن را دومین شخص مملکت نامیده اند چرا باید اینگونه با حضور افرادی مثال جناب عالی ذلیل شوند که حتی درخواست برای مجوز قانونی را هم صادر نکنند . آخر اسم این را چه بگذاریم ؟



