حاشیه ای بر افسانه بوزقورد و تاثیر آن بر ملت سازی تورک

به اعتقاد تورک های باستان، «بوزقورد» یعنی "گرگ خاکستری" سمبل نعمت و برکت بوده است. در افسانه ها پدران خود را به گرگ تشبیه کرده و یا خود را از نسل مادری گرگ می دانند. این باور و افسانه ها در تورک های قبل از گؤی تورک ها یعنی هون ها نیز جزو فرهنگ وا عتقاد عمومی است. در طول تاریخ افسانه ها و باورهای متعددی که به مرور عوض شده و یا به اشکال مختلف روایت شده، موجود می باشد، به عنوان مثال یکی از روایت ها چنین است :

گؤی تورک ها از نسل "آشینا" هستند، که آشینا شاخه ای از ملت هون می باشد، این شاخه به مرور رشد کرده و دارای جمعیت زیادی شدند، لیکن بصورت پراکنده و جدا ازهم در سرزمین گسترده شان زندگی می کردند. تا اینکه مورد حمله مملکتی با نام «لین» قرار می گیرند و چون اتحاد کافی نداشتند، همگی به قتل می رسند.
دشمن با این قتل عام گسترده تنها کودک خردسالی را به قتل نمی رساند، و با شکستن پاهای این کودک او را کنار باتلاقی رها می کنند، تا همانجا تلف شود. از قضا، چند روز بعد، ماده گرگی از آن نزدیکی عبور می کند. این ماده گرگ بچه های خود را از دست داده بوده است به همین جهت به کودک نزدیک شده و با شیر خود او را تغذیه می کند و به مرور با شیر خود و گوشت حیوانات او را بزرگ می کند، تورک ها از نسل این کودک هستند. برای اینکه کمک های این ماده گرگ فراموش نشود، خاقان ترک برای خود نام «آشینا» به معنی "ماده گرگ" را انتخاب کرد.

 گؤی تورک ها از نسل آشینا هستند.