نامه ی سر بسته

نامه ای سر بسته به تمام مردمان دنیا ...
نامه ای به هفت و نیم میلیارد نفر مرد و زن و پیر و جوان و کودک .
سخنانی که از روی درد است .
درد ممکن است درد بی پولی باشد .
میتواند درد خماری باشد
درد دوری از وطن
درد دوری از خود
دوری از عقاید و تفکرات
درد بسیار است
بسیار بسیار زیاد .
تا بخواهی درد و مسکنهای دردمند
مثالی بزنم .
درد نان یا جای خواب یا تنهایی یا نیاز یک زن را مجبور و فحشا میکند .
بلی فاحشه
زنی که شاید شرفش از بسیاری از مردمان بشتر باشد .
اما درد است که مجبورش کرده به خود فروشی ، به تن فروشی .
پولهایی که برای یک یک ناله هایش میگیرد شاید حلال تر از هزاران هزار دلار پول حسابهای بانکی تو باشد .
از برای رفع درد، دردی دیگر را متحمل شده است .
سخت است ...
نام بد و آبروی رفته دیگر برایش معنا ندارد
آرایشش از روی تفریح و دلخوشی نیست از برای رفع درد است
لباسهایی که حتی در رویای کودکی اش هم به فکرش نمیرسید بر تن دارد .
بر تن لباسی دارد از برای رفع درد .
زنده باد فاحشه عرق ریزان فقط جسمش را فروخته و روحش زیر لب فحشهایی شبیه به ناله دارد فحش به زمین و زمان به خود به گذشته و آینده به مردمان دنیا به همتختی اش ، به کسی که به ازای تمامی فحشها و ناله پول داده ...
زنده باد روح آزاد جسم دربند
مثالی دیگر :
جناب
آقا
خانم
رئیس
سرور
تو از برای چه فاحشه شده ای ؟
آیا دردمندی ؟
دردت چه است که فاحشه فکری شده ای ؟
فکر و روحت را به چه فروخته ای ؟
جوابت را به نه به روحت بده .
آیا ارزشش را داشته ؟
رسیده ای ؟
به چه ؟
به پول ؟
شهرت ؟
بدون روح همچون خوکی هستی که در مدفوع خود به دنبال غذا میگردد.
سخت است
پر سوزش ترین درد دنیا
فروش وجدان و روح ...
کمی بیاندیش
شاید تلنگری خورد روحت و به جسمت بازگشت ...