انتخاب شیوه صعود در کوهنوردی

انتخاب شیوه صعود در کوهنوردی:

به قلم: آقای عباس سربازپور

انجمن پزشکی کوهستان ایران: برای انتخاب شیوه صعود یک قله دشوار و بلند (بخصوص در فصول سرد) و مسیرهای دشوار چه راهی را انتخاب می کنید؟

بررسی مطالعه و برنامه ریزی برای یک صعود احتمال موفقیت در صعود را تا حد زیادی بالا می برد. بسته به شرایط - امکانات - زمان و تجربه و توان روش های گوناگونی برای انجام یک صعود وجود دارد.

روش یک تلاشه Single Push این روش در ایران به صعود یکروزه معروف است . کوهنورد در این روش بدون توقف های طولانی و بصورت مدام در حال صعود به سمت قله و بعد بازگشت از آن است . تنها لوازم حیاتی برای صعود حمل می شود و لوازم بیتوته به همراه برده نمی شوند یا کمتر به همراه برده می شود این روش دارای ضریب ریسک بالایی است . زیرا در صورت بر خورد با شرایط پیش بینی نشده و هوای خراب کوهنورد دچار چالشی جدی می شود.

روش آلپی: Alpine
شما کمپ خود را در پای کوه تنها با یک کوله پشتی و نه بیشتر ترک می کنید . با غذا و تجهیزاتی در حد سه و در نهایت چهار روز . نفرات تیم بین دو تا چهار نفر است . تیم تا حد امکان صعود می کند و کمپ می زند یا در مسیر بیواک می کند و سپس باز به مسیر ادامه می دهد . هیچ چادر و یا طناب ثابتی در طول مسیر به جای نمی نماند

روش کپسوله :Capsule
در این روش تا کمپ اول طناب ثابت کشیده می شود . کمپ در بالای طناب های ثابت برقرار می شود . سپس طناب ها جمع شده ودر بالای تا محل کمپ نصب می شود . این روش برای صعود های دشوار و تکنیکی روش بسیار مناسبی محسوب می شود. این روش در دیواره های بزرگ بسیار پرطرفدار است اما بسیاری آن را در مسیرهای بلند کوهنوردی فنی بخوبی بکار می گیرند. برای انتخاب روش مناسب می توان از آخر به اول امکان سنجی کرد.

آیا می توان صعود و فرود را نهایتا ظرف 30 ساعت به انجام رساند؟ آیا هوا به اندازه کافی گرم و پایداراست که لوازم گرم کننده زیادی به همراه نبرد؟ آیا امکان بیتوته (بیواک) بدون وسایل در مسیر وجود دارد؟ آیا بعداز این بیتوته توانایی ادامه مسیر را دارم؟

این ها عمده سئوالاتی هستند که انتخاب کننده صعود یکروزه باید از خود بپرسد. و از همه مهمتر دانستن حد فعالیت بی وقفه برای هر فرد است . هر کسی بهتر از دیگران به خوبی حدود بدنی خود را می شناسد.

واقع بینی و انتخاب مسیر متناسب با توان از مهم ترین مسایلی است که باید در نظر گرفت. بسیاری از کسانیکه این روش را انتخاب می کنند با خود یک کیسه بیواک سبک به همراه می برند. به همراه داشتن تسمه - کارابین - یک حلقه طناب با متراژ مناسب و ابزار زدن کارگاه می تواند در مسیر های فنی در این صعود ها بسیار مفید باشد. در هر حال صعود به این روش می تواند در شرایط بحرانی بسیار خطر ساز شود.

اگر انجام صعود نهایتا ظرف 30 ساعت با توانایی های شما امکان پذیر نبود روش خود را به آلپی تغییر دهید. مسیری را که نهایتا ظرف هر روز می توانید صعود کنید شناسایی کنید . تاقچه ها و مکان مناسب از نظر ریزش و بهمن برای کمپ زدن را پیدا کنید . و امکانات مناسب را با خود حمل کنید. بیاد داشته باشید تمام لوازم شما توسط خودتان حمل می شود سنگینی ابزار نباید مانع صعود شما بشود.

اگر مسیر شما تکنیکی تر باشد و صعود آن نیاز به حمل باز و ابزار زیاد برای گشایش دارد و در آن مجبور به بارکشی هستید توجه خود را به روش کپسوله معطوف کنید. این روش ایمنی بیشتر و امکان بار کشی در قسمت های دشوار را برای شما فراهم می کند. طناب ثابتی که تا کمپ کشیده شده امکان برگشت ایمن در هر مرحله از صعود را تا کمپ در هر شرایط هوایی می دهد. معمولا در این روش سه تا چهار حلقه طناب ثابت کشیده می شود.

یک نکته مهم: سعی کنید از ثابت کردن تمام طناب ها خودداری کنید. در هوای خراب اگر تمام طناب ها یخ بزنند فرود بسیار مشکل می‌شود. در هر حال انتخاب شیوه مناسب ارتباط مستقیمی با واقع نگری شما دارد.


بیاد داشته باشید کوهستان جایی نیست که بتوان بدون اندیشه در آن همواره پیروز بود.