درباره من

؛ ((

#بندناف# را بریدند و گریستیم از ترس جدایی.
اما رازش را نفهمیدیم.
به [مادر] دل بستیم و روز اول مدرسه گریستیم و رازش را نفهمیدیم.
به [پدر] دل بستیم و وقتی ترکمان کرد گریستیم و باز.... درک نکردیم.

به کیف صورتی گلدار...
به قهر و آشتی های کودکانه...
به دوچرخه آبی شبرنگ...

بارها دل بستیم و از دست دادیم و شکستیم و باز نفهمیدیم.
چقدر این درس "تنهایی" تکرار شد و ما رفوزه شدیم.

این بند ناف را روز اول بریده بودند
ولی ما هرروز به پای کسی یا چیزی گره زدیم تا زنده بمانیم
افسوس نفهمیدیم که قرارست روی پای خود بایستیم
#نفس از کسی قرض نگیریم
#قرار از کسی طلب نکنیم
#عشق بورزیم اما در بند عشق کسی نباشیم
#محبت بکنیم و از کسی گدایی محبت نکنیم

#دوست بداریم اما منتظر دوست داشته شدن نباشیم...
دربند نباشیم....
رها باشیم و با غم روزهای سخت برقصیم.


عزت انسان بودنمان را به پای کرشمه کسی قربانی نکنیم.
عشق و احساسمان را بخاطر لذت آنی و تن کسی با بوی هوس آغشته نکنیم.


بند ناف را خوب نبریده ایم....
به #مویی بند ست...



-.-
 

درج شده در تاریخ ۹۴/۱۱/۱۰ ساعت 15:35

کاربران آنلاین (0)