فراموش کردم
رتبه کلی: 841


درباره من
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
صبر کن سهراب...
.
گفته بودی قایقی خواهم ساخت...
.
قایقت جا دارد؟؟؟
.
من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
من که به هیچ دردی نمیخورم...
.
این دردها هستند که چپ و راست به من میخورند...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
رو پاکت سیگار نوشته بود...
.
سیگار برای شما و اطرافیانتان زیان آور است...
.
تو دلم گفتم:
.
تو یه نفر اطراف من پیدا کن قول میدم...
.
به خاطر اونم که شده سیگارو ترک کنم...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

گذشته که حالم را گرفته است...
.
آینده که حالی برای رسیدنش ندارم...
.
و حال هم حالم را به هم میزند...
.
چه زندگی شیرینی...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
اینجا در دنیای من، گرگ ها هم افسردگی مفرط گرفته اند...
.
دیگر گوسفند نمی درند به نی چوپان دل می سپارند و گریه می کنند...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
هم قــــــــــــد شدیم...
.
خدا میداند چه چیزهایی را زیر پاهایم گذاشتم...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
از ازل ایل و تبارم همه عاشق بودند...
.
سخت دلبسته این ایل و تبارم چه کنم...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
در دنیایی که همه یا گوسفندند یا گرگ
ترجیح میدهم چوپان باشم...
.
همدیگر را بدرید...
.
من نی میزنم...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
عادت کرده ام...
.
کوتاه بنویسم...
.
کوتاه بخونم...
.
کوتاه حرف بزنم...
.
کوتاه نفس بکشم...
.
تازگی ها...
.
دارم عادت می کنم...
.
کوتاه زندگی می کنم...
.
یا شاید...
.
کوتاه بمیرم...
.
نمی دانم...
.
فقط عادت...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
Iı__Lambörghini__ıI (tiredofyou )    

این بسیجی های چماق بدست...

منبع : http://sayberi174.persianblog.ir/post/1456/
درج شده در تاریخ ۹۲/۱۰/۰۶ ساعت 19:06 بازدید کل: 203 بازدید امروز: 114
 

در دانشگاه به قول خودش روشنفکر بود. یک روز فهمید که من بسیجی هستم. جلوی جمع برگشت گفت: شنیده ام توهم چماق بدستی؟ گفتم بله چماق بدستم. زمان دفاع مقدس که امثال تو سوراخ موش اجاره می کردند چماقمان را برداشتیم و به شکل اسلحه در آوردیم و برای شماها سینه سپر کردیم. بعد از دفاع که شما ها دنبال عشق و حالتان بودید چماقمان را دست گرفتیم و شکل کلنگ در آوردیم و شروع به آبادانی کشور و ساختن سد ها و جاده ها و نیروگاه ها کردیم. وقتی زلزله بم و سیل گلستان و زلزله آذربایجان و ... آمد و شماها در خانه های خود لم می دادید و فریاد انسان دوستی سر میدادید چماق هایمان را برداشتیم و به شکل برانکارد در آوردیم و رفتیم تا مردم را از زیر آوار و گل و لای در بیاوریم. زمانی که شما به فکر کوی دانشگاه و عشق بازی هایتان بودید چماق های مان را برداشتیم و به شکل بیل در آوردیم و رفتیم اردو های جهادی تا به محرومان کشور کمک کنیم. زمانی که شما ها دنبال ناموس مردم بودید و عده ای بی غیرت مثل خودتان دنبال ناموستان بودند چماق هایمن را برداشتیم تا از ناموس شما ها دفاع کنیم.

این بسیجی های چماق بدست

 اما شما ها چه کردید؟ مگر نمیگویید روشنفکر هستید؟ مگر نمیگوید گفتگوی تمدن ها؟ پس چرا چماقتان را برداشتید و مثل شعبان بی مخ ها کشور را به آشوب کشیدید؟ شیشه هارا شکستید، ماشین ها را آتش زدید، خیابان ها را بستید، از بیگانه دفاع کردید، به کشور خیانت کردید، به اقتصاد ضربه زدید، اوتوها و لباسشویی ها را در ساعت 8 شب روشن کردید تا برق بیمارستان ها قطع شود و .... پس کو آن همه شعار های قشنگتان؟ پس کو روشنفکریتان؟ بله من چماق بدستم و به این چماق بدستی افتخار می کنم اما تو چی؟

این مطلب توسط موسی اصلانی بررسی شده است. تاریخ تایید: ۹۲/۱۰/۰۶ - ۱۹:۴۱
اشتراک گذاری: تلگرام فیسبوک تویتر
برچسب ها:

1
2
1 2


لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید. ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.
فراموش کردم
تبلیغات
کاربران آنلاین (2)