مناظره با یک پان کرد متعصب جدایی طلب

اعتماد السلطنه در تألیف خویش بنام “تطبیق لغات جغرافیایی” به هنگام توضیح کلمه “سکا” درباره ی اصل و نژاد سکایان ، سکایان را اقوامی تورانی و خاستگاهشان را نیز آسیای میانه میداند.
همانند سایر اقوام برخاسته از آسیای میانه در آن عهد، اسکیت ها نیز نیروهای طبیعت را ستایش میکردند یعنی شمنیست بودند. این خصوصیت ، مخصوص همه ی اقوام التصاقی زبان در مراحل بدوی زندگیشان بوده و یکی از عوامل مهم در روشنگری منشاء قومی آنان است.
در دوران دیکتاتوری استالین ، بئریا و سردمداران گرجی آن روز با سوء استفاده از قدرت استالین خلق “مسکت ” را که از دیر باز در گرجستان میزیسته اند از سرزمین مادری خویش به ازبکستان تبعید نموده بودند. در سال ۱۳۶۸ شمسی ،در دوران گورباچف ، مسکت ها از ازبکستان اخراج گردیدند و دولت آذربایجان این مسکت های ترک زبان را که بیست هزار نفر بودند در خاک خود اسکان داد اینان چنانکه از نامشان نیز پیداست دسته کوچکی از بازماندگان “ماساگت” ها ، ساورومات ها ،سکاها ، اسکیت ها و آلانها هستند که در اراضی گرجستان مستقر گشته و در طول اعصار زبان و نام خود را حفظ نموده اند.
نام قوم اسکیت در منابع آشوری «آشگوزا» در منابع بابلی «اشگوزا» در منابع عبری «آشگوز» ثبت شده این واژه بدلیل عدم وجود صدای «ش» در زبان یونانی و از آنجا که صدای آخر آن یعنی «ز» با تلفظ قدیم «ذ» یعنی به صورت «دز=تز» شنیده می شده به شکل «اسکیتا=اسکیت» و بعضاً نیز «اشکید= اشکیت» نوشته شده است. بنابراین کلمات «اشگوزا» و اسکیت اشکال مختلف تلفظ یک کلمه واحد در زبانهای گوناگون ، بر اساس ساختمان صوتی این زبان ها می باشند.
در داستانهای کتاب «دده قورقود» (مهمترین داستانها و منابع تاریخی خلق آذربایجان و جهان ترک) نام طایفه « ایش غوز» قید شده .
حال قضاوت با عقل سلیم است که نوشته های این محقق (پان کرد) را قبول کنیم یا آنچه واضح و مبرهن است.
کردان به طرق مختلف در حال تاریخ سازی برای قوم کرد در مناطق غرب کشور علی الخصوص آذربایجان هستند و با پرت و پلا گویی و چسباندن واژه «کرد» به اقوام باستانی این منطقه بدنبال منافع سیاسی هستند حال آنکه خاستگاه قوم کرد مناطق شرق ایران فعلی و افغانستان فعلی میباشد.