نمیدونم کجای این دنیایی که تمنای چشمامو نمیبینی ، ای معنای زندگی و رنگ شبهای تار من ، به مثال شام روزه داران شدی و دلم در تمنای افطار ، بیا که آمدنت دیر هم شده و از دلم چیزی نمانده ، بیا تا جان به لب نیامده....