سلطان عشق خورشید خراسان

 

 

اَللّهُمَ صَلِّ عَلی عَلی ابنِ موسَی الرِّضَا المُرتِضی

الاِمامِ التَّقی النَّقی وَ حُجَتِکَ عَلی مَنفَوقَ الاَرضِ

وَ مَن تَحتَ الثَّری الصِّدّیق الشَّهیدِ

صَلوهً کَثیرَهً تامَهً زاکِیهً

مُتِواصِلَهً مُتَواتِرَهً مُتَرادِفَهً

کَافَضلِ ما صَلّیتَ عَلی اَحَدٍ مِن اَولیائِک

مشهد، چراغانی عاشقانه ای است 

که نور پرفروغش تمام زمین را روشن کرده است. 

مشهد، گنبد و گلدسته و نقاره است که هر دل عاشقی را کبوتر میکند 

و هر کبوتر، دعاهای زخمی اش را مدام به چهار سوی حرم آواز میخواند. 

مشهد، ضریح چهارگوشه ای است که در هر گوشه خویش

مهربانی خدا را دارد و استجابت بی‌دریغ. 

مشهد، قرارگاه اشک است. اشکهای بی‌قراری

که دامان ولایت نور را چنگ میزنند

و خویش را به امید درمان دردها به امام مهربان میرسانند. 

مشهد، التماس دعاست، التماس استجابت، التماس عنایت عشق

و تکان‌خوردن شانه های گریان و لبخند دعاهای به اجابت رسیده 

و بوسه های شکرانه به ضریح و پنجره های فولاد.

مشهد، چادرهای نمازی است که اشکهای بیدریغ در برمیگیرند،

دستهای لرزانی است که گونه های به اشک نشسته را پاک میکنند

و چشمهای سرگردانی است که در پی اجابت،

تمام نگاههایشان به جانب کرامت و رأفت خورشید است. 

امشب عطر زعفران و گلاب، عطر عود و اسپند، 

از زمین به آسمان راه میگشاید 

و تمام عرش‌نشینان، چراغانی شهری را به هم نشان میدهند 

که خورشیدی شبانه‌روز در خاکش پرتوافشانی می‌کند. 

امشب نگاه فرشتگان به مشرق ایران دوخته شده 

و تمام دلها به‌سوی طوس پر میکشد. 

همه دلها امشب حسرت پرواز دارند، 

حسرت داشتن دو بال سبک‌بار که بیوقفه به‌سوی تو پر بگشایند 

و شادباش میلادت را بر ضریح تقرب بوسه زنند.  

چه مبارک سحری و چه فرخنده شبی است!  

 

کبوتران در آسمان حرم میرقصند و میان زمین و آسمان مرددند،

مانده اند در زمین بمانند و شوق و شادی زائران تو را ببینند 

یا آنکه به آسمان پر بگشایند و با دست‌افشانی فرشتگان همراه شوند. 

کبوتران، همه سپیدپوشند امشب و همه پیام سرور بر لب دارند.

کبوتران امشب در حریم تو چه عزیزند، چه گران‌قدرند! 

امشب عاشقان تو به یمن شادی میلادت،

دست نوازش و ارادت خویش را بر سر کبوتران تو میکشند 

و به سرسلامتی ات، بر سنگ‌فرش‌های حرم بذر عشق می‌پاشند، 

کبوتران را بوسه میزنند و دوستشان دارند؛ 

چرا که کبوتر، نشانی از مهر و بی‌همتایی تو دارد. 

امشب هیچ اشک شوقی دست از ضریح تو نمی‌کشد

و هیچ حاجتمند امیدواری از گنبد تو چشم بر نمیدارد.

این عید عاشقانه را تو بی شک، 

با اجابت تمام حاجت ها عاشقانه تر میکنی.

میلاد شمس الشموس،

کعبه ی ولا  سعی مبتلا حج ما فقیران

                         

خسرو اقلیم طوس،

شاه انیس النفوس، 

به پیشگاه مقدس صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه)  

و منتظران حضرتش تبریک و تهنیت باد.

کعبه ی ولا  سعی مبتلا حج ما فقیران

  حضرت رضا(ع) پور ِمرتضی ملجا اسیران

 

 

آمـدی و چــشمم
گریـه شـــد برایت
مقدمـت مبـــــارک
چشم دل سـرایت

 

 ای غــریب خراسـان
با غـریبـــان وفــا کن
حاجــــت بـی قراران
 بی شکیبان روا کن

 

 ای تــــو درمان دلــــها

 

درد دینی به ما ده
داغ بــــی حاصــلی را
چون طبیبان دوا کــــن

 

 زین شـــــب بـــــی کران
خـــیره شــــــد کــــاروان
تیره شد از تعلق روان ها

 

 ای تــــــــو شعـــــرای شب
مــــــاه صـــــحرای شـــــب
مشعل روشن کـــــاروان ها

 

 آمــــدی چــاره کن کــار ما را
کهکشان کن شـــب تار ما را
یا تو خود یاری بی کسان کن
یا خبر کن ز ما یـــــــــار ما را

 

    کعبه ی ولا  سعی مبتلا حج ما فقیران

 

    حضرت رضا(ع) پور ِمرتضی ملجا اسیران