فراموش کردم
رتبه کلی: 87


درباره من

آدم ها مثل خانه ها هستند با زیر زمین ها, اتاق های زیر شیروانی, دیوارها, بعضی وقتها پنجره های بسیار روشنی که رو به باغ های بسیار قشنگ باز می شوند. من از جنس سنگ های محلیم...سفت،فرسوده،اما محکم...


کریستیان بوبن



بهار (vernik )    

باز لرزید......

منبع : http://www.khonyagar.com/literature/item/6743-Shak
درج شده در تاریخ ۹۱/۰۵/۲۲ ساعت 12:30 بازدید کل: 909 بازدید امروز: 108
 

 

 

 

باز لـــرزید ،

تمام جانم ،
با او لـرزید ،

با او که کودکش را ،
زیــــــــــــــــر آوار ،
جستجو می کرد ،
با او که صدای نفس های مادرش را ،
هنوز می شنیـــــد ،
با او که پــــــدر را ،
میان سنــــگ ها ،
جستجو می کرد ،

تمام روحم ،
جسمم ،
جانم ،
لرزید ،

دوبــاره آه ،
دوباره درد ،
دوباره بــــی کسی ،
دوباره عکس و قاب ،
دوباره رنــــــج و درد ،
دوباره زلـــــزله ،
دوباره لرز مرگ ،
دوباره نـــــام او ،
و او ،
و او ،
و او ،

دوباره کفن و دفن زندگــــــی ،
صدای یا خدا، خدای ،
کشورم ،

شنیدی؟

خدایا ،
قرار بود هر چه هست ،
در بــــــــــــم ،
تمامش کنی ،

این بود قرار مــا؟

چه ناتوانــم من ،
هنوز درک حکمتت را ندارم ،
گیـج می شوم ،
وقتی می بینم ،
روزی هزار بار می لرزیم ،

اما تو باز کافی نمیدانی ....

 

 

تاریخ آخرین ویرایش مطلب: تاریخ آخرین ویرایش: ۹۱/۰۵/۲۳ - ۱۹:۰۲
اشتراک گذاری: تلگرام فیسبوک تویتر
برچسب ها:

1
1


لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید. ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.
فراموش کردم
تبلیغات
کاربران آنلاین (0)