وصال یار ( farar )

بسمه تعالی 

وقتی خاطره زنده میشه 

بوی کهنگی ها تازه میشه

رو چهار دیوار تنهایی

تصویر نجیب و پاکش

دوباره باز نقش میکشه

به سادگی می شکنه

عهدی که می بندم هر روز

اونو بسپارم به دنیای فراموشیم

بارها گفتم به خودم

دل از غبار یادش شده پاک

اون دلبستگی که کاشته بود

حالا دیگه خشکه/پژمرده شده با زمان

وجود اون مرده تو من

رها شدم از این عذاب

اما فقط ثانیه ها خبر دارن

دیگه اون رفتنی نیست

یادش با من زندگی میکنه

این اشک ها تموم شدنی نیست

ای خاطره/ای خاطره

به من رحمی بکن

برای همیشه از این خونه نرو

دیگه اینجا را ترک نکن