سلام حامد عاشق ؛ منم جناب خدا

از آن زمان که تو رفتی من و خدا قهریم

نه حمدی و نه دعایی مگر زمانی تا

سوال گمشده این دل مرا بدهد

میان این همه آدم . چرا منو یلدا؟

...

.

.

.

سلام حامد عاشق ؛ منم جناب خدا

دلم نخواست نگویم جواب شعر تو را

 

نوشته ای که  از آن روز با خدا قهری

و این که این همه آدم ... چرا تو و یلدا

 

منم خدای جهان و خدای قادر و حی

صلاح قصه بر این بود تا شوی تنها

 

تو حق هیچ شکایت نداری، ای بنده !

که ثبت و ضبط شده سرنوشت آدمها!

 

همان دقیقه به ذهن تو آمده این شعر

منم که واژه برایت رساندم از بالا !

 

وَ تو... به جای دعا و سپاس از خالق

نشستی و غزلت را سرودی و اینجا...

 

میان دفتر شعر هزار و یک عاشق!

بلند داد زدی که: گرفت عشق مرا!

 

و من سکوت نکردم ، که از طریق" امید"

جواب شعر فرستاده ام ، دوباره بیا-

 

مرا به نام خود من صدا بزن حامد

بدان که بنده ی خوبم کنارم است ،آقا!

 

و تو ... فقط بنشین و دعا بکن از دور

که من خدایم و واقف به سرنوشت شما