شعر

تو را به جای همه کسانی که دوست نمی دارم،

و دوستت نمی دارند، دوست می دارم ...

تو را برای تمام رویاهای صادقه،

و معصومیت های از دست رفته،

تو را برای صدای باران،

و قاصد روزان ابری،

تو را به خاطر آوای ربنا، دوست می دارم ...

تو را به خاطر سحرها،

برای اذان صبح گنجشک ها، دوست می دارم ...

تو را برای گرمای دستان پدرها،

و نم نگاه مادرها، دوست می دارم ...

تو را به اندازه تمام دلتنگی ها،

و به جای همه دل های تنگ شده، دوست می دارم ...

تو را برای اشکی که هیچ وقت خشک نشد،

و بغض هایی که وا نشد،

تو را به خاطر همه آرزوهای آرزو،

برای حکمت های ندانسته ات، دوست می دارم ...

تو را به جای همه کسانی که دوست نمی دارم،

و دوستت نمی دارند،

تو را به خاطر دوست داشتنت، دوست می دارم ...

تو را به خاطر حسین ...

دوست می دارم ...



بار الها ...

بالاخره یک روز،

بی دلیل و بهانه،

دوستت خواهم داشت ...