درد دل

رک بگویم... از شما رنجیده ام!

 از غریب و آشنا ترسیده ام

با مرام و معرفت بیگانه اید

من به هر ساز شما رقصیده ام

در زمستان سکوتم بارها...

با نگاه سردتان لرزیده ام

رد پای مهربانی نیست...نیست

من تمام کوچه را گردیده ام

سالهااز بس که خوش بین بوده ام...

هر کلاغی را کبوتر دیده ام

وزن احساس شما را بارها...

با ترازوی خودم سنجیده ام

بی خیال سردی آغوشها...

من به آغوش خودم چسبیده ام

من شما را بارها و بارها...

لا به لای هر دعا بخشیده ام

مقصد من نا کجای قصه هاست

از تمام جاده ها پرسیده ام

میروم باواژه ها سر میکنم

دامن از خاک شما بر چیده ام

من تمام گریه هایم را شبی...

لا به لای واژه ها خندیده ام