هر آیینه در سکوت

گذشتم از درد...

که جاری وُ عمیق بود...!!!!

- بی آنکه پل بسته باشند...!!!!.....

رسیدم به ازدحام ِ بی مرهمی...

- با زخمهایی از ادامهء عداوت...!!!!

... و ردّی بی هراس ِ سنگبارش...!!!!......

شکستم...

- به بغضی چشم سوز....

در بی هیاهو وعده گاه ِ تهی از دیدار....

هر آینه در سکوت

- ناشناس تر....

به فصلِ غریبه گی...!!!!!.....

عشق را

اگر چه مروری ست...

دلم به هواخواهئ چشمهای نشسته

به یاد

- بر نمی گردد...!!!!....

اتراق کن مرا...

- آی خسته از فردای به خیالِ اکنون...!!!!

که در من...

تلاطمی ست...

از شب ِ پیش ِ رو...!!!!........